Ο Βασίλης Δημάκης είναι ένας κρατούμενος που το τελευταίο που επιθυμεί είναι τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του. Βρέθηκε στη φυλακή από την εφηβική του ηλικία για σοβαρά ποινικά αδικήματα, βγήκε και ξαναμπήκε στις φυλακές, υποτροπίασε. Στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του, εκεί που όλοι συνήθως αρχίζουμε να αναστοχαζόμαστε για το ποιοι είμαστε και το τι έχουμε κάνει, κοίταξε πίσω του και αντίκρισε συντρίμμια: της ζωής των ανθρώπων που είχε πλήξει και της ζωής της δικής του. Και τότε, μέσα στη φυλακή, έκανε μια επιλογή: άρχισε να διαβάζει.
Η επιλογή αυτή ήταν μια εμπειρία αποκαλυπτική για τον Δημάκη. Δεν ήταν, δυστυχώς, το σωφρονιστικό σύστημα αυτό που του άλλαξε πορεία. Ηταν τα βιβλία. Βρήκε εκεί έναν πλούτο, άγνωστο σ’ εκείνον, που συναντήθηκε με μια βαθιά αυτοκριτική για το χνάρι που είχε αφήσει μέχρι τότε στον κόσμο και μια εσωτερική παρόρμηση να το αλλάξει: «να κάνει κάτι» στη ζωή του.
Από τότε ο κρατούμενος Δημάκης μεταμορφώθηκε: παρακολούθησε το σχολείο, έδωσε εξετάσεις και πέρασε με βαθμό αριστούχου στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Eθνικού Kαποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Πολέμησε με το κορμί του, με απεργία πείνας και δίψας το 2018, για να μπορεί να παρακολουθήσει τα μαθήματα της σχολής του. Και το κατάφερε. Από τότε παρακολουθεί ανελλιπώς τα μαθήματά του, είναι πλέον υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών και περήφανο μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας της σχολής του.
Κι όμως το βράδυ της 16 Απριλίου, άντρες των ΕΚΑΜ μπήκαν στο κελί του στις φυλακές Κορυδαλλού, τον απομάκρυναν χωρίς καμία επίσημη εξήγηση (δεν είμαι σίγουρος αν η ορθή λέξη για την άρον άρον μεταφορά ενός ανθρώπου με ένα παπούτσι και μια παντόφλα είναι η μεταγωγή ή η απαγωγή) και κατέληξε στο πειθαρχείο των φυλακών Γρεβενών, όπου αυτή τη στιγμή βρίσκεται απομονωμένος σε καραντίνα. Η μόνη αιτία που μπορεί να υπάρχει γι’ αυτή τη μεταγωγή είναι η συμμετοχή του Δημάκη στις ειρηνικές κινητοποιήσεις των κρατουμένων για την αποσυμφόρηση των φυλακών που ξεκίνησαν στις 14 Απριλίου.
Η αποσυμφόρηση είναι αυτή τη στιγμή αίτημα πλήθους θεσμικών φορέων, κομμάτων και συλλογικοτήτων, ανάμεσά τους του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Η κυβέρνηση το παραδέχεται, δεν προχωρά ωστόσο στην κατάθεση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου που σύμφωνα με πληροφορίες έχει ήδη καταρτιστεί. Ισως, το «αδίκημα» του Δημάκη είναι ότι μίλησε ως εκπρόσωπος των κρατουμένων στη συνάντηση που είχε επιτροπή τους στις φυλακές με τη Σοφία Νικολάου, γενική γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής, στα τέλη Μαρτίου. Θεωρήθηκε έτσι πρωτεργάτης των κινητοποιήσεων, τις οποίες στήριξε δημόσια κατ’ επανάληψη με τον λόγο του. Οπως μου είπε ο ίδιος: «Ο κορονοϊός απαγόρευσε το συναθροίζεσθαι, όχι το εκφράζεσθαι».
Τώρα, η κυβέρνηση, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και το σωφρονιστικό σύστημα έχουν να κάνουν μια επιλογή. Είτε να επιτρέψουν σε έναν κρατούμενο που εκτίει την ποινή του να συνεχίσει τη νέα πορεία που διάλεξε στη ζωή του με τα αναπόσπαστα εφόδια που του χαρίζουν οι σπουδές του: να ξέρει πλέον να σκέφτεται, να εκφράζεται, να μιλάει. Είτε να θεωρήσουν ότι αυτά τα εφόδια είναι επικίνδυνα για την έννομη τάξη, ότι οι λέξεις είναι πολυβόλα και ότι ίσως τελικά είναι βολικότερο να γυρίσει ο Δημάκης στον παλιό, κακό εαυτό του. Αλλά, όπως γράφει στην πολιτική του δήλωση ο Βασίλης, «σας υπόσχομαι ότι δεν πρόκειται να με κάνετε ξανά αυτό που ήμουν».
Ο Βασίλης Δημάκης είναι σε απεργία πείνας από τις 21 Απριλίου και πρόθεσή του είναι από σήμερα να ξεκινήσει απεργία δίψας διεκδικώντας την επαναμεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού. Η ζωή του διατρέχει άμεσο κίνδυνο. Δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν ελεύθερο άνθρωπο να μην τάσσεται στο πλευρό του.
* Δικηγόρος του Βασίλη Δημάκη, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών
Απεργία δίψας ξεκίνησε σήμερα (Δευτέρα, 27 Απριλίου), ο κρατούμενος φοιτητής Βασίλης Δημάκης, ο οποίος μετήχθη βίαια το βράδυ της 16ης Απριλίου στα Γρεβενά, από τις φυλακές Κορυδαλλού όπου βρισκόταν μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Ο Β. Δημάκης είχε προβεί σε απεργία πείνας στις 21 Απριλίου, αντιδρώντας στην εκδικητική μεταφορά του στα Γρεβενά, που ακολούθησε μια ειρηνική κινητοποίηση κρατουμένων στον Κορυδαλλό. Μάλιστα, η μεταγωγή του έγινε σε μια στιγμή που είχαν αποφασιστεί το «πάγωμα» τέτοιων ενεργειών, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
Σημειώνεται πως ο Βασίλης Δημάκης είναι ένας αριστούχους φοιτητής που δεν σταμάτησε τον αγώνα του, παρά τα εμπόδια που βρήκε στον δρόμο του: τελείωσε το Λύκειο στις Φυλακές Πάτρας και στη συνέχεια, διαβάζοντας μόνος του, κατάφερε όχι μόνο να εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο αλλά και να επιλεγεί (πέρυσι και φέτος) ως υπότροφος.
Στο πλευρό του βρίσκονται ήδη φορείς, οργανώσεις καθώς και καθηγητές του, που απευθύνουν εκκλήσεις προς τους αρμόδιους, προκειμένου να επιλυθεί το ζήτημα και να μη διακινδυνεύσει περαιτέρω η ζωή του κρατούμενου φοιτητή.
Ακολουθούν μερικές χαρακτηριστικές δηλώσεις και ανακοινώσεις υπέρ του Β. Δημάκη:
► Γιάννης Τασσόπουλος, καθηγητής Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών
ΕλΕΔΑ (Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
«Άμεση ανάκληση της αυθαίρετης και απάνθρωπης μεταγωγής του Βασίλη Δημάκη»
Η ΕλΕΔΑ, μαζί με κάθε δημοκρατικό πολίτη που διαθέτει στοιχειώδη ανθρωπιά, απαιτεί την άμεση ανάκληση της εκδικητικής, αυθαίρετης και ασύγγνωστης μεταγωγής του απεργού πείνας και δίψας, κρατούμενου φοιτητή Βασίλη Δημάκη. Όπως πληροφορηθήκαμε, η αιτιολογία της εξαντλείται σε μία φράση: [η μεταγωγή παραγγέλλεται] «κατόπιν αξιόπιστων πληροφοριών, για λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας και εύρυθμης λειτουργίας του καταστήματος κράτησης». Καμία όμως βίαιη ενέργεια δεν υπήρξε πρόσφατα στις φυλακές Κορυδαλλού, από κανέναν, άλλως θα το είχαμε τάχιστα πληροφορηθεί, και κανένα πειθαρχικό παράπτωμα δεν καταλογίζεται στον κρατούμενο. Συνεπώς, όσοι διέταξαν την εσπευσμένη μεταγωγή του εμφορούνται από την αντίληψη ότι, ακόμα και σε καιρούς επιβάρυνσης του καθεστώτος έκτισης των ποινών, με στέρηση αδειών, σε φυλακές που στενάζουν από τον υπερπληθυσμό, η ειρηνική διαμαρτυρία και διεκδίκηση δικαιωμάτων δεν επιτρέπεται και πρέπει να αποτρέπεται δια της τιμωρίας ενός και του εκφοβισμού των υπολοίπων. Η όλως αυθαίρετη – σύμφωνα με όσα ανωτέρω εκθέτουμε – μεταγωγή του, συνεπάγεται εν προκειμένω την αναγκαστική διακοπή της απρόσκοπτης φοίτησής του στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ. Τι είναι όμως πιο αποτελεσματικό μέσο για τον πραγματικό σωφρονισμό ενός κρατουμένου, αν όχι το δικαίωμα πρόσβασής του στην μόρφωση και η έμπρακτη άσκηση αυτού του δικαιώματος; Αυτός δεν είναι τρόπος προστασίας του πολίτη.
Η ανακοίνωση του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ για τον Δημάκη
Ο Βασίλης Δημάκης υπερασπίστηκε ειρηνικά το δικαίωμα του ίδιου και των συγκρατουμένων του , για μιά στοιχειώδη υγιειονομική φροντίδα μέσα στις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης των φυλακών και μάλιστα εν μέσω κορονοιού.
Μεταφέρθηκε από τον Κορυδαλλό, βίαια και χωρίς κανέναν νόμιμο λόγο στις φυλακές Γρεβενών και κλείστηκε στο πειθαρχείο , χωρίς καμμία δυνατότητα επαφής με το Πανεπιστήμιο και την σχολή του.
Για να διαμαρτυρηθεί ξεκίνησε απεργία πείνας και δίψας.
Η ζωή του Βασίλη κρέμεται απολύτως σε μία κλωστή.Ο εξασθενημένος από την προηγούμενη απεργία οργανισμός του κινδυνεύει με κατάρρευση την κάθε στιγμή που περνά.
Δύο χρόνια πρίν , τον Απρίλη του 2018 και μετά από 31 ημέρες απεργίας πείνας , η επιμονή του, αλλά και ένα πλατύ κίνημα συμπαράστασης , άνοιξαν το δρόμο για την ικανοποίηση δίκαιων αιτημάτων.
Τον δρόμο που η σωφρονιστική γραφειοκρατία και ένα αντιδραστικό κατεστημένο κρατούσε κλειστό , καθυστερώντας ή και υπονομεύοντας ανοιχτά τις οποίες νομοθετικές πρωτοβουλίες και τα όποια θετικά μέτρα νομοθετούσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα τα μέτρα που με πολλές δυσκολίες και καθυστερήσεις εφαρμόστηκαν , όπως οι πρόνοιες για την πρόσβαση των κρατουμένων στην εκπαιδευτική διαδικασία και οι όποιες προσπάθειες εξανθρωπισμού της ζωής τους , είτε σιωπηρά παραβιάζονται είτε ηχηρά και βίαια καταργούνται.
Στον Σωφρονιστικό Μεσαίωνα , που επιχειρεί να επιστρέψει την χώρα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας , με πλήρη υπαγωγή της σωφρονιστικής πολιτικής από το υπουργείο Δικαιοσύνης στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης ( κατ’ ευφημισμό Προστασίας του Πολίτη ) καθώς και με βασικό εργαλείο τις πράξεις και τις εγκληματικές παραλείψεις, της Γ.Γ. Αντεγκληματικης Πολιτικής, η περίπτωση του Βασίλη Δημάκη είναι χαρακτηριστική.
Αντί αυτός , να αξιοποιηθεί ώς το υπόδειγμα ενός ανθρώπου που αγωνίζεται, διεκδικεί, σπουδάζει, βελτιώνεται σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες και στερούμενος την ελευθερία του…. γίνεται αντίθετα θύμα διωγμού και αντικείμενο μιάς εκδικητικής μανίας που ξεσπά , σε όσους,ες διατηρώντας την προσωπική τους αξιοπρέπεια, αγωνίζονται ταυτόχρονα για την συλλογική αξιοπρέπεια, λειτουργώντας με αισθήματα δικαιοσύνης και αλληλεγγύης.
Αν αυτές οι λέξεις , αποτελούν άγνωστες λέξεις για αυτούς που κυβερνούν , κατανοούν τουλάχιστον τις συνέπειες μίας τραγικής εξέλιξης , αν άμεσα δεν αποδοθεί στον Βασίλη Δημάκη το δικαίωμα να παρακολουθήσει την Σχολή του επιστρέφοντας στον Κορυδαλλό ;
Δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Φίλη
«Τυχόν απώλεια της ζωής του Βασίλη Δημάκη θα στοιχειώσει τον πολιτισμό μας αλλά και την εκπαίδευση»
Η ζωή του απεργού πείνας κρατούμενου φοιτητή Βασίλη Δημάκη, ο οποίος από σήμερα εισήλθε και σε απεργία δίψας κρέμεται από μια κλωστή. Ο κρατούμενος, διεκδικεί το δικαίωμά του στη μόρφωση που εκδικητικά και απάνθρωπα στερήθηκε, όταν μεταφέρθηκε από τη φυλακή του Κορυδαλλού σε εκείνη των Γρεβενών. Αποκοπτόμενος με τον τρόπο αυτό από το Πανεπιστήμιο που φοιτά του και τη δυνατότητα να παρακολουθεί τα μαθήματά του.
Η απόφαση αυτή έχει εξοργίσει κάθε ελεύθερη και δημοκρατική συνείδηση και δείχνει ότι η ανάρρηση της ΝΔ στην κυβέρνηση, ενθάρρυνε και έστειλε μήνυμα άγριου αυταρχισμού, βίας και καταστολής στους σκληρούς μηχανισμούς του κράτους, όπως είναι τα Συμβούλια Φυλακών.
Προσωπικά, πέραν του υπουργού Δικαιοσύνης, απευθύνω έκκληση στην υπουργό Παιδείας κυρία Κεραμέως να παρέμβει και να ενώσει τη φωνή της με τους καθηγητές του Βασίλη Δημάκη που απαιτούν την επιστροφή του στον Κορυδαλλό και στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αυτό επιτάσσει το καθήκον της ως υπουργός Παιδείας που έχει αρμοδιότητα για τη σωστή εκπαίδευση των κρατουμένων μαθητών και φοιτητών. Μια εκπαίδευση που κάθε χρόνο γνωρίζει μικρά θαύματα και αποδεικνύει ότι τα σχολεία στις φυλακές είναι αναπόσπαστο τμήμα της σωφρονιστικής πολιτικής.
Τυχόν απώλεια της ζωής του Βασίλη Δημάκη θα είναι ένα έγκλημα που θα στοιχειώσει το κράτος, την κοινωνία, τον πολιτισμό μας, αλλά και το χώρο της εκπαίδευσης. Ας κινητοποιηθούμε όλοι για τη σωτηρία της ζωής του.
Η ανακοίνωση της Λαϊκής Ενότητας
Να δικαιωθεί ο απεργός πείνας και δίψας Βασίλης Δημάκης!
Να ληφθούν μέτρα αποσυμφόρησης των φυλακών και προστασίας της υγείας των κρατουμένων.
Ο Βασίλης Δημάκης, κρατούμενος των φυλακών Κορυδαλλού, φοιτητής στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, βρίσκεται για δεύτερη φορά σε απεργία πείνας από την Τρίτη 21/04 έως την Κυριακή 26/4 και ξεκινά απεργία δίψας από την Δευτέρα 27/4. Αιφνιδιαστικά και χωρίς αιτιολόγηση, μετήχθη αιφνιδιαστικά στις 16/4/2020 από τις φυλακές Κορυδαλλού στις φυλακές Γρεβενών, κατόπιν εισβολής αντρών των ΕΚΑΜ στο κελί του.
Η μεταγωγή του Β. Δημάκη είναι μία εκδικητική ενέργεια που έχει σκοπό να τον «τιμωρήσει» για τη συμμετοχή του στις ειρηνικές κινητοποιήσεις των κρατουμένων από 14/4/2020, με αίτημα τη λήψη των αυτονόητων μέτρων υγιεινής, ασφάλειας και αποσυμφόρησης των φυλακών σε συνθήκες πανδημίας. Η προστασία της υγείας και της ζωής όλων ανεξαιρέτως από την φονική πανδημία είναι αυτονόητο δικαίωμα, και υποχρέωση του κράτους. Το αίτημα του Β. Δημάκη για αποσυμφόρηση των φυλακών και για λήψη μέτρων υγιεινής στα σωφρονιστικά ιδρύματα έχει υποστηριχθεί επισήμως από πλήθος φορέων, όπως ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, ο Συνήγορος του Πολίτη, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, κλπ., αποτελεί δε κατεύθυνση του Συμβουλίου της Ευρώπης, του Επιτρόπου των Υπουργών Δικαιοσύνης της Ε και όλων των αρμόδιων φορέων.
Η εκδικητική μεταγωγή του ματαιώνει την εκ του νόμου δυνατότητά του να ασκήσει το δικαίωμα παρακολούθησης των μαθημάτων της σχολής του, δικαίωμα που κέρδισε με νικηφόρα απεργία πείνας και δίψας το 2018.
Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στον κρατούμενο απεργό πείνας Βασίλη Δημάκη που αντιμετωπίζει άμεσο κίνδυνο ζωής, καθώς η υγεία του είναι ήδη καταπονημένη. Στηρίζουμε το δίκαιο και νόμιμο αίτημά του να επαναμεταχθεί στον κοιτώνα του στις φυλακές Κορυδαλλού.
Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, η Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής και η κυβέρνηση φέρουν ακέραια την ευθύνη για να πάψει η αυθαίρετη «τιμωρία» στο πρόσωπο του Βασίλη Δημάκη αλλά και να ληφθούν άμεσα μέτρα προστασίας από τη διάδοση του κορονοϊού στις φυλακές και όλους τους χώρους ευθύνης της Πολιτείας. Η πανδημία δεν επιτρέπει διακρίσεις.
Αέναη κίνηση-moto Perpetuo 