Κατηγορία: ένοπλη πάλη, lotta armata
Σάββατο 17 Οκτωβρίου ’77: οι »αυτοκτονίες» στην φυλακή Σταμχάιμ, Sabato 17 ώρα 05:04 – 17 ottobre 1977: i «suicidi» di Stammheim
13 oκτωβρίου 1977: η Raf καταλαμβάνει ένα αεροπλάνο της Lufthansa
12 οκτωβρίου 1984: ο Ira επιτίθεται στην Θάτσερ. 12 ottobre 1984: l’Ira attacca Margareth Thatcher
via 12 οκτωβρίου 1984: ο Ira επιτίθεται στην Θάτσερ. 12 ottobre 1984: l’Ira attacca Margareth Thatcher
4 οκτωβρίου 1979: »τιμούμε την μνήμη του συντρόφου Salvatore Cinieri»
27 σεπτεμβρίου 1975: οι τελευταίοι τουφεκισμένοι του φρανκικού καθεστώτος
27 settembre 1975: gli ultimi fucilati dal regime franchista
Την αυγή του τελευταίου σαββάτου του σεπτέμβρη του 1975, 5 άνθρωποι έγιναν κόσκινο από τα φασιστικά τουφέκια σε τρία διαφορετικά μέρη του Κράτους. Στα χρόνια που ακολούθησαν τον θάνατο των 5, αυτή η ημερομηνία έχει μείνει στην ιστορία με μεγάλη θλίψη και πόνο, όχι μόνο επειδή υπήρξε ένα ακόμη φασιστικό έγκλημα, αλλά και για αυτό που αντιπροσωπεύει: μια παραδειγματική εκτέλεση, λίγο λιγότερο από ένα μήνα μετά το θάνατο του Φράνκο, για να χτυπηθούν δύο οργανώσεις η ΕΤΑ και το FRAP και για να τιμωρήσουν και να δείξουν αντίστοιχα πως το πρόβλημα των εθνικισμών και το κοινωνικό πρόβλημα στο ισπανικό Κράτος, πρέπει να επιλυθούν με ριζικό τρόπο και με την υψηλότερη τιμή σύμφωνα με το φασιστικό καθεστώς.
https://www.infoaut.org/storia-di-classe/27-settembre-1975-gli-ultimi-fucilati-dal-regime-franchista
Prospero Gallinari, όταν η Φάλλαγα νοσοκομιακοί τον περιέθαλψε στο νοσοκαμείο san Giovanni
Από το βιβλίο Ένας αγρότης στην μητρόπολη. Αναμνήσεις ενός μαχητή των κόκκινων Ταξιαρχιών
Έσβησε το φως
[…] στις 24 Σεπτεμβρίου έχουμε ραντεβού με κάποιους απ’ τον πυρήνα για φαγητό, σε μια ταβέρνα, για να συζητήσουμε τα τελευταία θέματα. Ενημερώνω τους συντρόφους πως ο Μάριο με κάλεσε από ένα ιταλικό λιμάνι και ανεβαίνει την Αδριατική προς Βενετία. Πρέπει στη συνέχεια να οργανωθούμε για να πάμε να πάρουμε τα όπλα που μεταφέρει. Εν τω μεταξύ όμως σκεφτόμαστε τη δουλειά που έχουμε να κάνουμε αύριο. [….]
Να αλλάξουμε πινακίδες είναι μια δουλειά ρουτίνας, φτάνει να βρεις μια τρύπα όπου δεν σε βλέπουν. Η περιοχή όμως δεν είναι καλή. Υπάρχει ένα μπαρ κοντά στο μέρος όπου έχουμε παρκάρει τα αυτοκίνητα και υπάρχει κόσμος απ’ έξω. Μετακινούμαστε διακόσια μέτρα και μετά την Porta Metronia βρίσκουμε ένα χώρο στον οποίο καταφέρνουμε να χωθούμε. Εγώ θα πρέπει να καλύπτω από κάποια απόσταση τους άλλους που θα πρέπει…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 979 επιπλέον λέξεις
