10 Δεκεμβρίου 2017 Από την σελίδα facebook του Orso
Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ! Δεν έχετε ιδέα τι ανακούφιση είναι να βρίσκετε έναν τόπο όπου λέξεις όπως: Ελευθερία, ισότητα, δημοκρατία, σεβασμός, φεμινισμός, κοινωνικότητα κ.λπ.. κλπ.. εξακολουθούν να έχουν νόημα, δεν έχουν παραμορφωθεί ή χειρότερα (όπως στα δικά μας μέρη) έχουν αδειάσει από κάθε σημασία. Το καλύτερο που έχω βρει εδώ μέχρι τώρα; Την ελπίδα, και την κρατώ σφιχτά.
12 Δεκεμβρίου 2017 από την σελίδα facebook του Orso
ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ: δεν είμαι ένας ανόητος, ένας τρελός, έναw ασυνείδητος, κάποιος που βρίσκεται εδώ τυχαία, κάποιος σε αναζήτηση φήμης ή ένας μιλιταριστής. Δεν μου αρέσουν οι πόλεμοι, και ποτέ δεν έχω μπερδέψει τα βιντεοπαιχνίδια και τις ταινίες του χόλιγουντ με την πραγματική ζωή (δυστυχώς, πολύ συχνή πρακτική μεταξύ ορισμένων διεθνών. Εξάλλου δυστυχώς γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μέσα στην κοινωνία που έχουμε, και με κάποια έννοια είναι και αυτοί θύματα). Γνώριζα πολύ καλά τους κινδύνους στους οποίους ερχόμουν αντιμέτωπος και εξακολουθώ να το γνωρίζω αυτό. Αν δεν με νοιάζει είναι επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΜΑΣ, το σκιάχτρο της ασφάλειας, που χρησιμοποιείται για να εκφοβίζει τους ανθρώπους στη συνεχή απειλή σε μένα δεν είχε ποτέ καμία επίδραση. Η κουρδική επανάσταση είναι το πιο κοντινό πράγμα στα ιδεώδη μου, αυτά που έχω βρει ποτέ, και είναι χαρά και τιμή για εμένα να συμμετάσχω σε αυτήν.
23 Νοεμβρίου 2017 Από την σελίδα facebook του Orso
Μια μοναδική αποστολή: να κάνω χάδια με τα κουτάβια ❤
24 Σεπτεμβρίου 2017 φωτογραφία δημοσιευμένη από τον Orso στη σελίδα του στο Facebook
Ο αντάρτης είναι μόνος του, ο συγκεκριμένος άνδρας που ενεργεί στη συγκεκριμένη περίπτωση.Για να γνωρίζει ποιο είναι το σωστό, δεν του χρειάζονται θεωρίες, ούτε νόμοι επινοημένοι από κάποιον κομματικό νομικό. Ο αντάρτης εστιάζει την προσοχή του στις πηγές του ήθους που δεν χάθηκε ακόμη μέσα στα κανάλια των θεσμών. Εδώ, μιας και σε αυτόν επιζεί κάποια καθαρότητα, όλα καθίστανται απλούστερα.
Η ημέρα της αναχώρησης 24 Σεπτεμβρίου 2017
Για λίγο θα είμαι χωρίς διαδίκτυο, όλους εκείνους που δεν κατάφερα να αποχαιρετήσω τους χαιρετώ εδώ και τώρα, σας εύχομαι όλα τα καλύτερα.
Θα ξανασυναντηθούμε
Δεν ξέρω που, δεν ξέρω πότε
Μα ξέρω πως θα ξανασυναντηθούμε
Κάποια ηλιόλουστη μέρα.
31 Αυγούστου 2017 μερικές σκέψεις που δημοσιεύονται στη σελίδα του στο Facebook
”Για μένα το πρόβλημα δεν είναι «αν μπορούμε να βγούμε από αυτή τη φυλακή», αλλά «πόσο άνετο είναι να μείνουμε σε αυτή τη φυλακή» … Κανένας από εμάς τους γνωστικούς αστούς θέλει * πραγματικά * να βγει από αυτήν. Αυτός είναι για μένα ο κεντρικός ιδεολογικός κόμβος. Με αυτή την έννοια η χρήση του όρου «φυλακή» συμπίπτει με αυτή την ιδεολογική παραμόρφωση: τα τείχη που βλέπετε γύρω δεν είναι *η φυλακή μας*, αλλά εκείνη των άλλων. Τα τείχη που βλέπετε είναι οι οχυρώσεις που προστατεύουν την ευημερία μας. Οι τοίχοι είναι καλυμμένοι με γραφή ενάντια στα τείχη, κάτω οι τοίχοι, να καταστρέψουμε τους τοίχους, αλλά λίγοι έχουν * πραγματικά * πρόθεση να αρχίσουν να χτυπούν με τις βαριοπούλες.”
24 marzo 2019, Newroz in onore di Orso e Zulkuf Gezer
Και αυτό τον χρόνο, καθώς πλησιάζει η άνοιξη, ετοιμαζόμαστε να προϋπαντήσουμε μια νέα αρχή. Για τον κουρδικό λαό, η Newroz είναι συνώνυμη με την εξέγερση ενάντια στην αποικιοκρατική καταπίεση, αντιπροσωπεύει την αναγέννηση, τη ζωή. Γι ‘αυτόν τον λόγο αυτή τη γιορτή την αισθάνεται τόσο πολύ ο πληθυσμός. Ένας αδιάσπαστος δεσμός και ταυτόχρονα μια ευκαιρία για ελευθερία.
Με το έτος που μόλις τελείωσε, είδαμε ότι στη Ροζάβα (Συρία), στο Μπακούρ (Τουρκία), στο Μπασούρ (Ιράκ) και στη Rojhilat (Ιράν), πολλοί σύντροφοι θυσιάστηκαν ώστε να υπάρξει ζωή.
Αυτές τις μέρες, έχουμε χάσει έναν ιταλό διεθνιστή σύντροφο, τον Lorenzo Orsetti, ο οποίος πολέμησε μια μεγάλη μάχη ενάντια στον φασισμό του Daesh (Isis). Τις ίδιες ημέρες, ο σύντροφος Zulkuf Gezer έσβηνε στο Μπακούρ, στις τουρκικές φυλακές. Μετά από 12 χρόνια φυλάκισης και απεργία πείνας από την 1η μαρτίου για να διαμαρτυρηθεί ενάντια στην ολοκληρωτική κυβέρνηση του Ερντογάν, έπεσε ο heval Zulkuf διαμαρτυρόμενος. Καλούμε όλους τους λαούς να γιορτάσουν την αρχή αυτού του έτους με το ίδιο πνεύμα και την ίδια εξέγερση που χαρακτήρισε αυτούς τους δύο συντρόφους.
Newroz piroz be, Ευχές για μια καλή Newroz
Πόλεις στις οποίες θα εορταστεί η Newroz στην Italia:
– 20 Μαρτίου στη Bologna
– 21 Μαρτίου στη Parma
– 23 Μαρτίου στη Roma
– 23 Μαρτίου στο Oristano
– 24 Μαρτίου στο Milano
– 30 Μαρτίου στη Cosenza
Γραφείο Πληροφόρησης του Kurdistan στην Italia
ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΜΑΡΤΙΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ 13.30 MACAO, VIALE MOLISE 68
Ο Lorenzo Orsetti, όνομα μάχης Tekoser, σκοτώθηκε σε μια ενέδρα κατά τη διάρκεια της μάχης της Teghuz. Σύντομα θα επέστρεφε στην Ιταλία, αλλά ήθελε να είναι εκεί για να αντιμετωπίσει αυτό το τελευταίο οχυρό του ISIS.
Η Teghuz περικυκλώθηκε, πολλοί έχουν παραδοθεί αλλά ένας πυρήνας περίπου 1500 στρατιωτών του Ισλαμικού Κράτους αποφάσισε να αγωνιστεί μέχρι το τέλος.Ο Lorenzo ήταν ένας από τους πολλούς εθελοντές που προσέτρεξαν στη Συρία για να υπερασπιστούν τον δημοκρατικό συνομοσπονδισμό στην Ροζάβα και να πολεμήσουν το Isis.
“Γεια σας, αν διαβάζετε αυτό το μήνυμα είναι ένα σημάδι ότι δεν είμαι πια σε αυτόν τον κόσμο. Λοιπόν, μην θλίβεστε περισσότερο απ’ ότι πρέπει, αυτό θα ήθελα, δεν μετανιώνω για τίποτα, πέθανα κάνοντας αυτό που νόμιζα ότι ήταν σωστό, υπερασπιζόμενος τους πιο αδύναμους, και παραμένοντας πιστός στα ιδανικά της δικαιοσύνης, της ισότητας και της ελευθερίας.”, διαβάζουμε στο γράμμα με υπογραφή Orso, Tekoser, Lorenzo.
Ο Lorenzo ήταν αναρχικός και πολεμούσε σε ένα τάγμα αναρχικών. Σήμερα τιμάται από όλους, ακόμη και από τον υπουργό Εσωτερικών, τον ίδιο υπουργό ο οποίος, αν ο Lorenzo επέστρεφε ζωντανός από τη Συρία θα τον αντιμετώπιζε σαν εγκληματία.
Την επόμενη εβδομάδα το δικαστήριο του Τορίνο θα αποφασίσει για την αίτηση ειδικής παρακολούθησης για πέντε τορινέζους εθελοντές, που θεωρούνται κοινωνικά επικίνδυνοι, επειδή έμαθαν τη χρήση των όπλων.
Οι αναρχικοί γίνονται μερικές φορές ήρωες αλλά μόνο σαν νεκροί, όταν η τελευταία πληγή που μπορεί να γίνει σε αυτούς είναι να θολώνουν τη μνήμη τους παραποιώντας την. Σε αυτό, οι χασάπηδες του Ισλαμικού Κράτους, που του επέβαλαν την ετικέτα του «σταυροφόρου» και οι ιταλοί πολιτικοί, που βάζουν φρένο στην ιστορία του και τον χρησιμοποιούν για τις σταυροφορίες τους, είναι φτιαγμένοι από την ίδια πάστα.
Μιλήσαμε για αυτό με τον Paolo «Pachino» Andolina, ήδη μέλος των σχηματισμών αυτοάμυνας στη Συρία, έναν από τους πέντε τορινέζους που κινδυνεύουν να αποκτήσουν ειδική επιτήρηση. Ο Paolo γνώρισε τον Lorenzo στη Συρία και γνωρίζει ότι η αμοιβαία υπόσχεση να συναντηθούν ξανά στην Ιταλία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί.
O Lorenzo σύμφωνα με την επιθυμία του θα ταφεί εκεί όπου έζησε και πολέμησε τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.
Αρκετές πρωτοβουλίες για να θυμόμαστε τον Lorenzo και τον αγώνα του βρίσκονται στα σκαριά.
Μια εθνική διαδήλωση προγραμματίστηκε στη Φλωρεντία στις 31 μαρτίου.
Στο Τορίνο, στις 25 μαρτίου στις 8:30 π.μ. περιφρούρηση μπροστά στο δικαστήριο του Τορίνο για την ακρόαση την σχετική με την ειδική επιτήρηση, στις 5 μ.μ. περιφρούρηση στην piazza Castello για τον Orso, Tekoser, Lorenzo
Το IS δεν ελέγχει πλέον εδάφη στη Συρία. Αυτός είναι λόγος χαράς. Αλλά ο πόλεμος δεν τέλειωσε ακόμη.
Στα τέλη του φθινοπώρου του 2014, στρατιώτες της τρομοκρατικής πολιτοφυλακής του Ισλαμικού Κράτους (IS) βρισκόταν στη μητροπολιτική περιοχή του Κομπάνι στη βόρεια Συρία. Τα πράγματα ήταν άσχημα. Οι τζιχαντιστές ήδη έστελναν μηνύματα μέσω tweeter λέγοντας πως η πόλη θα καθαρίζονταν από τους άπιστους κομμουνιστές. Το ισλαμικό κράτος την εποχή εκείνη ήλεγχε μια τεράστια περιοχή, τόσο στα εδάφη του Ιράκ όσο και της Συρίας.
Αλλά η αγαλλίαση των ισλαμιστών δολοφόνων ήταν πρόωρη. Υπολόγιζαν χωρίς εκείνο το κίνημα που για περισσότερα από 40 χρόνια επέζησε στη Μέση Ανατολή στον αγώνα κατά του ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα κατά του τουρκικού Κράτους. Μόλις πέντε χρόνια αργότερα, ο χάρτης της Συρίας και του Ιράκ φαίνεται τελείως διαφορετικός. Το IS έχει χάσει τα τελευταία εδάφη που συνέχισε να κατέχει πεισματικά. Πολλοί από τους τοπικούς και ξένους ηγέτες του έχουν πεθάνει ή είναι αιχμάλωτοι των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας (FDS), της συμμαχίας μεταξύ κουρδικών, ασσυρίων και αραβικών πολιτοφυλακών, για την άμυνα και την οικοδόμηση ενός συστήματος συμβουλίων στη βόρεια Συρία.
Όχι μόνο η Συρία αναπνέει με ανακούφιση. Ο αιματηρός πόλεμος, αυτό το τόνισαν επανειλημμένα οι κούρδοι εκπρόσωποι των Μονάδων Λαϊκής Άμυνας και των Γυναικών (YPG και YPJ), ήταν για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Το αποτέλεσμά του είναι η απόρριψη, η απόκρουση μιας πολιτικής δύναμης, της οποίας η κυριαρχία σε εκατομμύρια ανθρώπους, ιδιαίτερα στις γυναίκες, στη Μέση Ανατολή δεν σημαίνει τίποτα άλλο από καταπίεση, θάνατο και ταπείνωση. Πρέπει να ειπωθεί με σαφήνεια: το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK), το οποίο εξακολουθεί να απαγορεύεται στις ΗΠΑ όπως στην Ευρώπη, μαζί με τους σύριους συμμάχους των YPG και YPJ εμπόδισαν περαιτέρω την γενοκτονία στο έδαφος των γιαζίντι στο Ιράκ, τόσο όπως και τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη ή στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πώς πραγματοποιήθηκε αυτή η νίκη; Φυσικά, μια έξυπνη πολιτική των συμμαχιών έχει παίξει ένα ρόλο, και βεβαίως, ασκήθηκε πολλή διπλωματία με όσους δεν περιμένουν άλλο από το να ακυρώσουν το δημοκρατικό σχέδιο στη βόρεια Συρία.
Αλλά όλα αυτά θα ήταν μάταια χωρίς τις εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων που έδιναν κάθε μέρα το καλύτερο των δυνατοτήτων τους στην αστική πολιτική οικοδόμηση και στις στρατιωτικές μονάδες αυτοάμυνας. Και πολλές και πολλοί από αυτούς έδωσαν το τελευταίο πράγμα που τους είχε απομείνει: τη ζωή τους. Το αντίτιμο γι αυτή τη νίκη ήταν υψηλό. Όλες και όσοι συνέβαλαν σε αυτόν τον πόλεμο ή στην πολιτική οικοδόμηση στη βόρεια Συρία, έχασαν ανθρώπους που ήταν πολύ κοντά τους. Δεν υπάρχει μια μητέρα στη βόρεια Συρία που δεν θρηνεί γιο ή κόρη, μια αδελφή στην οποία δεν λείπει ο αδελφός της που έπεσε και κανένα παιδί που είδε τον θείο ή τη θεία του να πηγαίνει στον πόλεμο και δεν τους είδε να επιστρέφουν. Και μεταξύ των διεθνιστριών και των διεθνιστών δεν υπάρχει κανείς που δεν αισθάνεται το πένθος και το θυμό για την απώλεια της Anna Campbell, του Kevin Jochim ή του Lorenzo Orsetti.
Οι Trump και ο Macron αυτού του κόσμου μπορούν να γράψουν τη νίκη στις σημαίες τους, δεν την κατέκτησαν αυτοί αλλά οι χιλιάδες σύντροφοι συντρόφισσες compagn* οι οποίοι στις θέσεις και τις οχυρώσεις τους, στις οροφές των σπιτιών και τους δρόμους θηλιές έπεσαν cadut* στις μάχες σπίτι με σπίτι. Αυτή είναι μια νίκη των Şehîd, των πεσόντων, γυναικών και ανδρών. Πρέπει αυτούς να σκεφτόμαστε όταν γιορτάζουμε και πανηγυρίζουμε αυτές τις μέρες.
Και όταν τους σκεφτόμαστε, συνειδητοποιούμε επίσης ότι: έχουμε κερδίσει μια μάχη, αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται. Επειδή αυτό για το οποίο πέθαναν και για το οποίο συνεχίζουμε εμείς να ζούμε, δεν είναι μόνο η καταστροφή μιας ιδιαίτερα σκληρής πολιτοφυλακής. Έχουν πέσει για έναν καλύτερο κόσμο, πολύ πέρα από τον καπιταλιστική νεωτερικότητα και πέρα από την κρατική, ιμπεριαλιστική και αποικιακή καταπίεση.
Αυτός ο πόλεμος συνεχίζεται. Στη Μέση Ανατολή αυτοί που θέλουν να σβήσουν τη μικρή απελευθερωμένη περιοχή στο βόρειο και ανατολικό τμήμα της Συρίας παραμονεύουν: το καθεστώς του Ερντογάν που θέλει να την συντρίψει στρατιωτικά, η διοίκηση Trump που θέλει να την γονατίσει και να την αποπολιτικοποιήσει, η Μόσχα και η Δαμασκός που θέλουν να την υποβάλουν στο καθεστώς Assad. Η φάση που αρχίζει τώρα θα είναι μια φάση της νέας τάξης και του συστήματος των συμμαχιών. Οι ΗΠΑ θέλουν τον πόλεμό τους εναντίον του Ιράν, η Τουρκία φιλοδοξεί να διευρύνει το έδαφος που έχει καταλάβει. Για άλλη μια φορά, οι κάρτες, ανακατεύονται.
Αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται όχι μόνο σε κάποιο μέρος μακριά, πέρα από το κύμα αγανάκτησης του πληθυσμού των πλουσίων δυτικών εθνών. Συνεχίζεται επίσης εδώ. Και στη Γερμανία [ Ευρώπη] το Κράτος θα πάρει ξανά ώθηση για να επιτεθεί, να καταδιώξει και να περιορίσει τους κούρδους, γυναίκες και άνδρες, την τουρκική αντιπολίτευση στην εξορία και όλες και όλους εκείνους που συνεργάζονται μαζί τους.
Όταν έρθει η ώρα, θα πρέπει να σκεφτούμε: όλοι έχουμε μια ενοχή να πληρώσουμε. Εμείς ως επαναστατική αριστερά σε κάθε περίπτωση, επειδή ήταν το κουρδικό κίνημα που μας έφερε πίσω σε ένα διατρέξιμο μονοπάτι στο οποίο μπορούμε σήμερα να κάνουμε τα πρώτα βρεφικά μας βήματα. Αλλά και όλοι οι άλλοι είναι επίσης χρεωμένοι με τις/τους πεσόντες των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων. Θα υπάρχουν ευκαιρίες, τουλάχιστον για να ξεκινήσουμε, να τις ξεπληρώνουμε.
#Immagine:Rodi Said/Reuters Εικόνα
* Tradotto e pubblicato da Rete Kurdistan Μεταφράστηκε και δημοσιεύτηκε από Δίκτυο Κουρδιστάν
Το 2104 μπήκα με τους κούρδους στο Κομπάνι κατά 70% κατειλημμένο από το ISIS και έγραψα ότι εδώ οι νέοι γαριβαλδινοί θα έπρεπε να έρθουν να πολεμήσουν.
O Lorenzo Orsetti το έκανε, αλλά το σώμα του δεν πρέπει να είναι η ασπίδα για να μην αντιταχθούμε στα σχέδια του Ερντογάν που τους θεωρεί τρομοκράτες και που επέτρεψε να περάσουν χιλιάδες τζιχαντιστές για να ρίξει τον Άσαντ.
Ο Erdogan πληρώνεται από την Ευρώπη για να κρατήσει τρία εκατομμύρια σύριους πρόσφυγες και πάντα υποχωρούμε στους εκβιασμούς του έτσι όπως υποχωρούμε, προμηθεύοντας όπλα, σε εκείνες τις μοναρχίες του Κόλπου, όπως οι σαουδάραβες και οι καταριανοί, που τους τζιχαντιστές υποστήριξαν και τροφοδότησαν.
Συνεπώς οι αρθρογράφοι που κλαιν σήμερα τον Orsetti στον τύπο να σταματήσουν τα κροκοδείλια δάκρυα: δεν τους έχουμε δει ποτέ σε κάποιο μέρος μέσα σε αυτά 35 χρόνια πολέμων.
Γραπτές ειδήσεις 19/03/19 στις 12:27. Τελευταία ενημέρωση: 19/03/19 στις: 12:27
IL GIORNO DOPO L’UCCISIONE DI LORENZO “ORSO” ORSETTI: RIFLESSIONI E COMMENTI
Την επομένη του θανάτου του Lorenzo Orsetti, φλωρεντίνου συντρόφου και μαχητή διεθνιστή, που σκοτώθηκε σε μάχη από το Daesh στις 18 μαρτίου 2019, πραγματοποιήσαμε μερικές συνεντεύξεις και συλλέξαμε σχόλια και σκέψεις σχετικά με το θάνατο του.
Περιγράφουμε την ανάμνηση του Lorenzo με τον πατέρα του, Alessandro Orsetti, ο οποίος στη συνέντευξη καταγγέλλει πως η οικογένεια του ήρθε σε επαφή με την Farnesina μοναχά σήμερα, 19 μαρτίου, 24 ώρες μετά που τα μέσα διοχέτευσαν την είδηση. Άκουσε ή κατέβασεAscolta o scarica
Σχετικά με το θάνατο του Lorenzo, όνομα μάχης Heval Tekosher, πήραν το λόγο οι άλλοι ιταλοί μαχητές των YPG. Σε ένα σημείωμα μας θύμισαν πως: “Είναι καθήκον μας σήμερα να τιμήσουμε τη ζωή του Lorenzo, που δαπανήθηκε στο πλευρό των καταπιεσμένων, αφιερωμένος στον αλτρουισμό, ένα παράδειγμα θάρρους και ειλικρίνειας. Είναι ευθύνη μας να ακολουθήσουμε το μονοπάτι που πήρε και να τοποθετούμαστε καθημερινά στην Ιταλία, στη Συρία και σε όλο τον κόσμο, από την πλευρά των αξιών για τις οποίες ο Lorenzo αγωνίστηκε και να διατηρήσουμε τη μνήμη του ζώντας τα ιδανικά του. Sehid Namirin, Heval Tekosher. Οι μάρτυρες δεν πεθαίνουν “. Μαζί μας ο Paolo Pachino, ήδη μαχητής των YPG ο οποίος πολέμησε στο πλευρό του Lorenzo στην Συρία, όπου τον γνώρισε. Άκου ή κατέβασε Ascolta o scarica
Στην Φλωρεντία, όπου ζούσε ο Lorenzo, στη συνοικία Riffredi, σύντροφοι και αλληλέγγυοι ετοιμάζονται εν τω μεταξύ να εκδηλώσουν, δημόσια, την εγγύτητα τους στον σύντροφο Tekoser, και στον αγώνα – εκείνο του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού – στον οποίον αφιέρωσε τη ζωή του. Σήμερα το βράδυ συνέλευση της κουρδικής κοινότητας και αλληλέγγυων πραγματικοτήτων της τοσκάνης στο circolo fiorentino Le Panche, λίγα μέτρα απόσταση από το σπίτι των Orsetti. Θα αποφασιστούν εκεί οι επόμενες δημόσιες κινητοποιήσεις για τον Lorenzo και για τον αγώνα του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού στη Rojava. Μαζί μας ο Nicco, του CPA Firenze sud, που θα μας μιλήσει για τις πρωτοβουλίες που προγραμματίζονται στην πρωτεύουσα της Τοσκάνα. Άκου ή κατέβασεAscolta o scarica
Ο Lorenzo, Heval Tekosher έπεσε στη μάχη. Το Ισλαμικό Κράτος, πλέον ηττημένο, σε μια από τις τελευταίες εφόδους του επιτέθηκε και σκότωσε μια ομάδα μαχητών, μεταξύ των μαρτύρων αυτής της ενέδρας υπάρχει και Αυτός.
Η συμμετοχή του στις Ypg και στις συριακές δημοκρατικές Δυνάμεις υπαγορεύθηκε από την επιθυμία να υπερασπιστεί την κουρδική και αραβική επανάσταση η οποία σήμερα βρίσκει έκφραση στη δημοκρατική Ομοσπονδία της βόρειας Συρίας και στις κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές αλλαγές και ράτσας που θέλησε να υπερασπιστεί, πεπεισμένος ότι η ανθρωπότητα αξίζει κάτι καλύτερο από την καπιταλιστική κοινωνία στην οποία μεγάλωσε και της οποίας δεν υπέμεινε ποτέ τις δυναμικές του αποκλεισμού και της εκμετάλλευσης.
Ο Lorenzo είχε φύγει για τη Συρία το φθινόπωρο του 2017 αποφασισμένος να δώσει τη συμβολή του στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους. Η δική του ήταν μια δύσκολη επιλογή, παρμένη μέσα στην πλήρη επίγνωση των κινδύνων που συνεπάγονταν. Μια επιλογή υπαγορευμένη από τη βαθιά πεποίθηση και συνέπεια προς τις αξίες που καθοδήγησαν τη ζωή του: ελευθερία, ισότητα και δικαιοσύνη.
Ο Heval Tekosher απέδειξε την αξία του ως μαχητής συμμετέχοντας σε πολυάριθμες μάχες: από τον ιανουάριο του 2018 όταν ο Τουρκικός στρατός μαζί με τζιχαντιστικές συμμορίες άρχισε την εισβολή της Afrin, πήρε μέρος στην υπεράσπισή της, μέτωπο στο οποίο παρέμεινε μέχρι την ημέρα της απόσυρσης των στρατευμάτων. Όταν επέστρεψε ζήτησε να σταλεί εκ νέου πίσω στο μέτωπο ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, τους τελευταίους μήνες συμμετείχε στην προώθηση των συριακών δημοκρατικών δυνάμεων μέχρι την Baghoz, μαχόμενος μέχρι την ημέρα που έπεσε.
Είναι καθήκον μας σήμερα να τιμήσουμε τη ζωή του Lorenzo, που δαπανήθηκε στο πλευρό των καταπιεσμένων, αφιερωμένος στον αλτρουισμό, ένα παράδειγμα θάρρους και ειλικρίνειας. Είναι ευθύνη μας να ακολουθήσουμε το μονοπάτι που πήρε και να τοποθετούμαστε καθημερινά στην Ιταλία, στη Συρία και σε όλο τον κόσμο, από την πλευρά των αξιών για τις οποίες ο Lorenzo αγωνίστηκε και να διατηρήσουμε τη μνήμη του ζώντας τα ιδανικά του.
ŞEHÎD NAMIRIN – I MARTIRI NON MUOIONO ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ
Combattenti Italian* YPG-YPJ Ιταλοί μαχητές
Ακολουθεί η επιστολή που άφησε ο Heval Tekoşer
Γεια σας, αν διαβάζετε αυτό το μήνυμα είναι ένα σημάδι ότι δεν είμαι πια σε αυτόν τον κόσμο. Λοιπόν, μην θλίβεστε περισσότερο απ’ ότι πρέπει, αυτό θα ήθελα, δεν μετανιώνω για τίποτα, πέθανα κάνοντας αυτό που νόμιζα ότι ήταν σωστό, υπερασπιζόμενος τους πιο αδύναμους, και παραμένοντας πιστός στα ιδανικά της δικαιοσύνης, της ισότητας και της ελευθερίας. Έτσι, παρά την πρόωρη αυτή αναχώρηση, η ζωή μου εξακολουθεί να είναι μια επιτυχία, και είμαι σχεδόν βέβαιος ότι έφυγα με ένα χαμόγελο στα χείλη μου. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω κάτι καλύτερο. Σας εύχομαι το καλύτερο δυνατό, και ελπίζω ότι κι εσείς μια μέρα (εάν δεν το έχετε κάνει ήδη) να αποφασίσετε να δώσετε τη ζωή σας για τον διπλανό,, επειδή αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αλλάξουμε τον κόσμο. Μόνο νικώντας τον ατομικισμό και τον εγωισμό σε κάθε έναν από εμάς μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά. Αυτοί είναι δύσκολοι καιροί, το ξέρω, αλλά μην παραδίδεστε στην παραίτηση, μην εγκαταλείπετε την ελπίδα, ποτέ! Ούτε για μια στιγμή. Ακόμη και όταν όλα φαίνονται χαμένα, και τα κακά που πλήττουν τον άνθρωπο και τη γη φαίνονται ανυπέρβλητα, προσπαθήστε να βρείτε τη δύναμη, και να την εμφυσήσετε στους συντρόφους σας. Είναι ακριβώς στις σκοτεινότερες στιγμές που το φως σας χρησιμεύει. Και να θυμάστε πάντα πως “κάθε καταιγίδα ξεκινά με μιαν μοναδική σταγόνα”. Ψάξτε να είστε εσείς εκείνη η σταγόνα. Σας αγαπώ όλους, ελπίζω να μάθετε από αυτά τα λόγια, να τα φυλάξετε σαν θησαυρό. Serkeftin!
Orso, Tekoser, Lorenzo.
“Ciao, se state leggendo questo messaggio è segno che non sono più a questo mondo.
Beh non rattristatevi più di tanto, mi sta bene così; non ho rimpianti, sono morto facendo quello che ritenevo più giusto, difendendo i più deboli e rimanendo fedele ai miei ideali di giustizia, uguaglianza e libertà. Quindi nonostante questa prematura dipartita, la mia vita resta comunque un successo e sono quasi certo che me ne sono andato con il sorriso sulle labbra. Non avrei potuto chiedere di meglio.
Vi auguro tutto il bene possibile e spero che anche voi un giorno (se non l’avete già fatto) decidiate di dare la vita per il prossimo, perché solo così si cambia il mondo. Solo sconfiggendo l’individualismo e l’egoismo in ciascuno di noi si può fare la differenza. Sono tempi difficili, lo so, ma non cedete alla rassegnazione, non abbandonate la speranza; mai! Neppure un attimo.
Anche quando tutto sembra perduto, e i mali che affliggono l’uomo e la terra sembrano insormontabili, cercate di trovare la forza, di infonderla nei vostri compagni.
È proprio nei momenti più bui che la vostra luce serve.
E ricordate sempre che ‘ogni tempesta comincia con una singola goccia’. Cercate di essere voi quella goccia.
Vi amo tutti spero farete tesoro di queste parole. Serkeftin!
