Κατηγορία: τα βιβλία του μιχάλη, i libri di michele

τα βιβλία του μιχάλη, i libri di michele

χόρεψες πάνω στο φτερό του καρχαρία – 9

kleovisΣχολιάστε

Αέναη κίνηση

το πέταγμα, πινκ φλόιντ

Δεύτερο σπίτι μας από μικρά παιδιά τα καλοκαίρια ο Μπάτης .Εκεί από τον Θοδωρή τον Γιαννακούδη έμαθα wind surfing και θαλάσσιο σκι πρώτα, ιστιοπλοία ανοιχτής θάλασσας αργότερα. Όταν ένιωσα πως το να γίνω και εγώ εκπαιδευτής θαλάσσιων αθλημάτων ήταν κάτι πολύ ταιριαστό στο χαρακτήρα μου αυτός ήταν που με συμβούλευσε να μεταφερθώ στο Εστέλλα του Τοτού στην Ηρακλίτσα . Έλεγε πως εκεί θα ήταν η παραλία του μέλλοντος. . Και έπεσε διάνα .Στον Μπάτη μεγάλωσα και ενηλικιώθηκα, στα βραχάκια του έκανα και τον πρώτο μου γυμνισμό , οι αμμόλοφοι. είναι ακόμη πολύ μακριά. Γνωρίστηκα εν τω μεταξύ και με τα θαυμάσια παιδιά του Θεατρικού Εργαστηριού. Γιάννης Κουκιάς, Δημήτρης Μπουζάνης, Ζωή κι Γιούλη Αποκατανίδου με τον Λαδά της τον Ανδρέα , ο Λεόντιος ο Πετμεζάς ,η Έλσα ο Δημήτρης Ορφανίδης και ο Άγγελος ,ο Γιώργος Κρασογιάννης, η Πάτρα, η Ευγενία και η Μαρία η Κρεάδα, ο Γιώργος…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 4.087 επιπλέον λέξεις

τα βιβλία του μιχάλη, i libri di michele

χόρεψες πάνω στο φτερό του καρχαρία – 10

kleovisΣχολιάστε

Αέναη κίνηση

Βρίσκομαι λοιπόν για λίγο ακόμα στη Θεσσαλονίκη, είναι αρχές του 2000 όταν χωρίζουμε με τη Λίνα. Τότε ήταν που γνώρισα εκείνα τα παιδιά από τα οποία άκουσα για ρέικι, με μύησαν κιόλας, μου έδειξαν καινούρια πράγματα, εμπειρίες και τρόπους εναλλακτικούς να κάνεις, θέατρο ας πούμε με το οποίο ασχολήθηκα εγώ, εμπειρίες εξωστρέφειας, άνοιγμα του μέσα, του εγώ, εξωτερίκευση μύχιων σκέψεων και προβληματισμών , κάτι σαν ομαδική ψυχοθεραπεία κάποιες στιγμές, εξωτερικεύεσαι κάνοντας τέχνη. Εμείς , η ομάδα στην οποία μετείχα το έκανε δημιουργώντας θέατρο, παράσταση Και όπως σας είπα με μύησαν στο ρέικι ,το οποίο άφησα αργότερα, στα χρόνια που ξεκίνησε ο φόβος,[μετά τις αρρώστιες].

Έχω επιστρέψει από τη ‘συμπρωτεύουσα’ καλοκαίρι του ‘01,αφού πεθαίνει ο πατέρας μου και απολύομαι από τη δουλειά στον κλιματισμό ,μιας και υπάρχουν μεγάλες αλλαγές και ανακατατάξεις στην επιχείρηση. Γίνομαι ασφαλιστής με εκπαιδεύουν στην Καβάλα και στην Αθήνα για το καινούριο ξεκίνημα .Ζορίζομαι πολύ ,χρειάζεται να ντύνομαι…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 2.970 επιπλέον λέξεις

τα βιβλία του μιχάλη, i libri di michele

στη χώρα του ποτέ…ή ..16

kleovisΣχολιάστε

Αέναη κίνηση

Πρόλογος του Bifo στο βιβλίο “Vogliamo tutto”, ‘τα θέλουμε όλα’

στις 01 Noεμβρίου 2013.

του FRANCO BIFO BERARDI

Όπως λέει ο Aldo Nove, ο Balestrini μπορεί να θεωρηθεί ο μοναδικός επικός ποιητής του δεύτερου ιταλικού Χίλια Εννιακόσια. Mια επική λιγάκι χορευτική και χοροπηδηχτή, όπως ο κόσμος που θέλει να τραγουδήσει.

Στη συγγραφή της ιταλικής μεταπολεμικής περιόδου, και όχι μόνο της ιταλικής, διασταυρώνονται δύο τάσεις, δύο προθέσεις, δύο προοπτικές. Μια περιεχομένου και μια μορφής, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή την απλούστευση. Αυτό που βρίσκεται στην καρδιά της ιστορικής σκηνής δεν είναι πλέον ο λαός, αλλά οι τάξεις σε αναταραχή, τα κινήματα που σχηματίζονται στη συνείδηση και στους δρόμους. Και για να κρατήσει το ρυθμό της βιομηχανικής πόλης, το συγκεκριμένο έργο όσον αφορά την γλώσσα πιέζει προς νέους πειραματισμούς.

Αλλά στην μεταπολεμική ιταλική λογοτεχνία αυτά τα δύο ερευνητικά επίπεδα έχουν παραμείνει σε μεγάλο βαθμό ξεχωριστά. Μόνο ο Balestrini νομίζω κατάφερε να συμφιλιώσει…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.088 επιπλέον λέξεις

τα βιβλία του μιχάλη, i libri di michele

στη χώρα του ποτέ…ή..21

kleovisΣχολιάστε

Αέναη κίνηση

MATTEO CAGGEGI    

BARBARA AZZARONI

02Barbara_Azzaroni_Carla Στις 6 μαρτίου ’79 μια βλοσυρή σιωπή τσακίζει το κέντρο της Bologna. Σημαίες, λουλούδια, ένα στεφάνι: Barbara era una di noi, una comunista. Η Barbara ήταν μια από εμάς, μια κομουνίστρια. Barbara Azzaroni, είκοσι εννέα χρόνων. Στρατευμένη στην Prima linea, Πρώτη γραμμή σκοτώθηκε μαζί με τον Matteo Caggegi, είκοσι χρόνων, εργάτη στην Fiat. Δυο χιλιάδες άνθρωποι συμμετέχουν στην κηδεία, προκαλώντας τους ελέγχους. Από ένα πεντακοσαράκι το μεγάφωνο μεταδίδει τον ύμνο του Potere operaio, εργατικής Εξουσίας, και τα λόγια μιας μπροσούρας, με υπογραφή Il Movimento, το Κίνημα.

Το κίνημα του ανταρτοπόλεμου είναι μια συνιστώσα του επαναστατικού κινήματος. […] Για εμάς, συντρόφους της Bologna, η Barbara δεν ήταν με τίποτα μια παράνομη. Την γνωρίζαμε και την εκτιμούσαμε όλοι.

Ένας φωτογράφος αποθανατίζει τους συμμετέχοντες. Η εντολή είναι του κομουνιστικού Κόμματος. Ζωγραφισμένοι κύκλοι γύρω από τα πρόσωπα. Βέλη.

Στα είκοσι χρόνια της η Barbara έχει ήδη ένα…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 935 επιπλέον λέξεις

εκενώστε τους δρόμους από τα όνειρα – 11
τα βιβλία του μιχάλη, i libri di michele

εκενώστε τους δρόμους από τα όνειρα – 11

kleovis1 σχόλιο

Αέναη κίνηση

Κι αφού με ρωτάς για γεγονότα σημαδιακά, για φυσιογνωμίες που σημάδεψαν τη ζωή μας, θα σου αναφέρω μερικά, πολύ επιγραμματικά μιας και μιλούν από μόνα τους :
Τζιαντζιάκομο Φελτρινέλλι. Έχει όλα αυτά που ονειρεύονται οι αστοί και γίνεται επαναστάτης. Τινάχτηκε στον αέρα την στιγμή που προετοιμάζει επίθεση, τον Μάρτη του ‘72. Ιδρυτής των GAP. Ομάδες Αντάρτικης Δράσης.
Λούκα Μαντίνι. Σέρτζιο Ρομέο. Δολοφονήθηκαν σε ενέδρα από τους καραμπινιέρους στη Φλωρεντία το ‘74. Αποχωρούσαν από απαλλοτρίωση τράπεζας . NAP. Ένοπλα Προλεταριακά Κύτταρα.
Μάρα Καγκόλ. Ιούνης ‘75, εκτελείται από τους καραμπινιέρους μετά τη σύλληψής της ,ύστερα από την απελευθέρωση μεγαλοεπιχειρηματία που είχαν απαγάγει οι Ερυθρές Ταξιαρχίες.
Άννα Μαρία Μαντίνι. Ιούλης ‘77. Δολοφονείται σε ενέδρα των καραμπινιέρων στη Ρώμη, αδελφή του Λούκα. ΝΑΡ.
Βάλτερ Αλαζία. Πέφτει μαχόμενος όταν πηγαίνουν να τον συλλάβουν. Μιλάνο, Δεκέμβρης του ‘76. Ερυθρές Ταξιαρχίες.
Ρομάνο Τονίνι. Πρίμα Λίνεα. Πρώτη Γραμμή. Δολοφονήθηκε αποχωρώντας από απαλλοτρίωση οπλοπωλείου τον Ιούλη του ‘77 κοντά…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 5.244 επιπλέον λέξεις

τα βιβλία του μιχάλη, i libri di michele

εκενώστε τους δρόμους από τα όνειρα – 2

kleovisΣχολιάστε

Αέναη κίνηση

Η μέρα είναι συννεφιασμένη αλλά η καρδιά του λαμποκοπά. Η ψυχή του πανηγυρίζει. Βλέπει με την φαντασία του καρέ, καρέ τη στιγμή που σπρώχνουν τους δικαστές στην αίθουσα της ολιγόωρης ‘φυλακής’ τους αλλά τόσο σημαδιακής. Αυτούς που νιώθουν άτρωτοι και αγέρωχοι όταν δικάζουν ‘ανθρωπάκια’, και καταδικάζουν ανάλογα με τη δύναμη της τσέπης, οι περισσότεροι τουλάχιστον. Που κρίνουν ανάλογα με το φούσκωμα στο κομπόδεμα.
Τώρα τρέμουν σαν τα ψάρια κι εκλιπαρούν τους τιμωρούς τους. Για λίγο ο φόβος περνάει στην απέναντι όχθη, η ταπείνωση. Είναι μεγάλη στιγμή για όλους τους αδύναμους σήμερα.
Τους έχουν δείξει πως όλα γίνονται όταν οι άνθρωποι θέλουν. Τους έχουν δώσει το παράδειγμα. Αυτή είναι η προλεταριακή αντιεξουσία. Όταν ο λαός θέλει όλα τα μπορεί !

Χορεύει όλο του το είναι! Νιώθει το μεγαλείο της δικαιοσύνης, που για ένα μικρό έστω διάστημα γύρισε πλευρά. Αυτή είναι η ευτυχία, όταν ο άνθρωπος είναι ελεύθερος, όταν θριαμβεύει επί του…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 7.546 επιπλέον λέξεις