σήμερα το πρωί ο βάσκος σύντροφος Iosu Uribetxebarria πέθανε στο σπίτι του στην  Mondragón (Guipuzkoa),  ύστερα από έναν αργό Γολγοθά που διήρκησε σχεδόν δέκα χρόνια.

ο Iosu, πρώην μαχητής της  ETA, ήταν 60 χρόνων και είχε συλληφθεί το 1997 με την κατηγορία πως είχε σκοτώσει τρεις  Guardia Civil και πως είχε συμβάλει στην απαγωγή του στελέχους των φυλακών José Antonio Ortega Lara; γι αυτές τις κατηγορίες είχε καταδικαστεί σε  178 και 32 anni  φυλάκισης, αφού νωρίτερα είχε επί μακρόν βασανιστεί από τις ισπανικές δυνάμεις της τάξης ζώντας στο κορμί του τις θηριωδίες του πιο καταπιεστικού συστήματος κράτησης της Ευρώπης.

το 2005, ενώ ο  Iosu βρίσκονταν στην φυλακή, του διαγνώστηκε καρκίνος, αλλά παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις του η ισπανική Δικαιοσύνη δεν του παραχωρούσε την άδεια να νοσηλευτεί μέχρι τον αύγουστο του  2012, όταν μεταφέρθηκε από την φυλακή της  León στο νοσοκομείο Donostia. την επόμενη εβδομάδα ξεκίνησε απεργία πείνας – που διήρκησε δεκαπέντε ημέρες – για να ζητήσει την απελευθέρωσή του και μια »αξιοπρεπή μεταχείριση», θεωρώντας απαράδεκτο πως, εκτός αυτού, άλλο δεκατέσσερις βαριά άρρωστοι βρίσκονταν στην φυλακή εκείνη την στιγμή.

υπήρξαν εκείνο το διάστημα διαδηλώσεις και χειρονομίες αλληλεγγύης για τον κρατούμενο με καταγωγή από την  Arrasate, και χάρη και σε αυτήν την εκστρατεία λαϊκής ευαισθητοποίησης στις 30 αυγούστου  2012 η Audiencia Nacional δέχτηκε την αίτηση να ελευθερώσει τον  Iosu για »ανθρωπιστικούς λόγους», παραχωρώντας του την επιτηρούμενη ελευθερία.

τον απρίλιο αυτού του έτους, ένας δικαστής διέταξε να εφαρμοστεί το μέτρο της κράτησης κατ’ οίκον για τον  Iosu, μέτρο που ανακλήθηκε μονάχα δυο και μισό μήνες αργότερα παρά το ότι η κλινική του κατάσταση ήταν απελπιστική. μάλιστα την τελευταία εβδομάδα είχε έρθει μια νέα καταδίκη σε  29 χρόνια για τον πρώην etarra, δείχνοντας  το πόσο διαβόητη και εκδικητική είναι ακόμη και σήμερα η σωφρονιστική πολιτική του ισπανικού κράτους.

μόνο λίγες ώρες πριν τον θάνατο του  Iosu,  η εκπρόσωπος της αυτό αποκαλούμενης Ένωσης των Θυμάτων της Τρομοκρατίας,  ( που συγκεντρώνει νοσταλγούς του φρανκικού καθεστώτος και ισπανούς εθνικιστές ) χαρακτήρισε »ντροπιαστικό» το γεγονός πως ένας πολιτικός κρατούμενος ήταν »εδώ και δυόμιση χρόνια σε άδεια στην οικογένειά του».

οι συγγενείς αντιθέτως υπογράμμισαν πως, παρά την ταλαιπωρία που προκλήθηκε από μια βαρύτατη ασθένεια, ο  Iosu «κρατήθηκε φυλακισμένος τόσο στο νοσοκομείο όσο και στο σπίτι, εντείνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα δεινά του».

σήμερα, στις 19.00, θα θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στην πλατεία της  Arrasate για να ζητηθεί το τέλος του διασκορπισμού των κρατουμένων και η άμεση απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων που ασθενούν βαριά. η πολιτική του κηδεία φα γίνει αύριο, σάβατο, στις  12.00 στο πάρκο Aldai της Arrasate.

Agur eta Ohore Iosu, che la terra ti sia lieve, να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει