Η οικογένειά μου αποτελείται από ανθρώπους που αγαπούν τη γη και την κοινωνία και οι οποίοι τότε ήταν συνδεδεμένοι με το παράδειγμα του υπαρκτού σοσιαλισμού. Είναι αλληλέγγυοι και έχουν μια συναισθηματική σχέση. Με την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού φυσικά ζήσανε μια κρίση, αλλά τον στηρίζουν και παραμένουν δεμένοι με σοσιαλιστικές αξίες και ηθική. Πιστεύω ότι και αυτό είναι μια βάση για την δική μου αναζήτηση της αλήθειας της επανάστασης.
Σε νεαρή ηλικία περίπου 14 χρόνων ανέλαβα έναν ενεργό ρόλο στην αριστερά και άρχισα την αναζήτηση μου. Το ότι αργότερα γνώρισα το PKK και τη φιλοσοφία του Abdullah Öcalan, έχει σίγουρα την αιτία και σε αυτή τη φάση. Συμμετείχα στην αντιφασιστική και αριστερή δουλειά στη Γερμανία. Συγκέντρωσα πολλές εμπειρίες, αλλά κατέστη σαφές ότι αυτές οι εμπειρίες στην αναζήτηση μου δεν ήταν αρκετές. Το πλαίσιο μιας φιλελεύθερης ζωής, φυλακισμένης στα εμπόδια του καπιταλιστικού συστήματος, απέχει πολύ από την πραγματικότητα της επανάστασης. Έτσι υπήρξε η απόδραση από εδώ και μια ευρύτερη αναζήτηση. Το 2011/2012 γνώρισα τους πρώτους Heval, ιδίως μέσω των νέων και του γυναικείου κινήματος. Η γνωριμία αρχικά δεν σχετίζονταν με την πρακτική, την κοινωνία ή την πραγματικότητα στο Κουρδιστάν, αλλά ως πρώτο πράγμα γνώρισα τη φιλοσοφία του Abdullah Öcalan. Και η αναζήτηση μου συνίστατο στο εξής: ποιες είναι οι αδυναμίες στην επαναστατική αναζήτηση που έχουμε θέσει στους εαυτούς μας; Με τη θεωρητική και φιλοσοφική μας έρευνα θέλαμε να βρούμε και να αναπτύξουμε μια ιδεολογία απελευθέρωσης. Στο περιβάλλον της ευρωπαϊκής κοινωνίας, αυτό φυσικά συνδέονταν με μεγάλες δυσκολίες. Σε αυτή την αναζήτηση, ο δρόμος προς το Κουρδιστάν άνοιξε ως ένα φυσικό γεγονός. Εμείς γνωρίσαμε τη φιλοσοφία του Abdullah Öcalan, έχουμε διαβάσει και μελετήσει τα μεταφρασμένα βιβλία. Σε αυτή την περίοδο έχουμε καταλάβει μερικά πράγματα: αυτό που ψάχνουμε στην Ευρώπη, είναι αυτό που πέρα από τον δυτικό πολιτισμό βρίσκεται εδώ κρυμμένο στην Μέση Ανατολή, και του οποίου η ιστορία πήγε χαμένη. Εδώ αυτά τα επαναστατικά επιτεύγματα και κατακτήσεις αναπτύσσονται εκ νέου και προσφέρουν νέες απαντήσεις. Την ίδια περίοδο κατά την οποία εδώ σε εμάς κατέρρεε ο υπαρκτός σοσιαλισμός, άνοιγε στο Κουρδιστάν ο δρόμος προς μια νέα επαναστατική πραγματικότητα. Στην αναζήτηση μας αποκτήσαμε συνείδηση αυτού. Έχουμε δημιουργήσει επαφές και βρήκαμε το δρόμο μας προς το Κουρδιστάν.Έτσι, σιγά σιγά καταλάβαμε ένα πράγμα: το ευρωπαϊκό πρόβλημα συνδέεται με τη λύση του καπιταλιστικού νεωτερισμού, με τον καπιταλιστικό τρόπο ζωής. Κατά την επιβολή του συστήματος καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, η Γερμανία αναλαμβάνει έναν ηγετικό ρόλο, τον οποίο πρέπει να γνωρίζουμε. Αναγνωρίσαμε επίσης ότι χωρίς μια διεθνιστική προοπτική που να ξεπερνά τα κλειστά σύνορα, δεν είναι δυνατή η λύση αυτού του προβλήματος.Με αυτόν τον τρόπο σιγά-σιγά μάθαμε περισσότερα, γνωρίσαμε την επανάσταση στο Κουρδιστάν και στην πραγματικότητα την εποχή εκείνη άρχισα σοβαρά να ενώνομαι με την επανάσταση. Από το 2012 εμβαθύναμε περαιτέρω το σκεπτικό μας, έχουμε εκπαιδευτεί και δεσμευτήκαμε στην οικοδόμηση ενός κινήματος σύμφωνα με τις αξίες του αρχέτυπου που συνιστούσε το περιεχόμενο των συζητήσεών μας. Οι εμπειρίες και οι αδυναμίες που εμφανίστηκαν σε αυτή τη φάση, μας οδήγησαν να αναγνωρίσουμε ένα πράγμα: ότι δεν αρκεί να συμμετέχεις μόνο ελαφρώς στην επανάσταση. Εκείνη την περίοδο πήρα την απόφασή μου. Το να είσαι ένας αληθινός επαναστάτης πρέπει να σημαίνει ότι σκέφτεσαι με τρόπο συνολικό. Ένας επαναστάτης πρέπει να προσαρμοστεί στις εποχές και να ξεφύγει από τον περιορισμένο τρόπο σκέψης του ευρωκεντρισμού και από τις προοπτικές που προσφέρει η λεγόμενη νεωτερικότητα. Διαφορετικά είναι αδύνατο να έχει επιτυχία.Έχω επιτύχει αυτή τη συνειδητοποίηση μέσω μιας εμπεριστατωμένης ιδεολογικής ανάλυσης και σήμαινε ότι η είσοδος στο Κόμμα των Εργαζομένων του Κουρδιστάν καθιστούσε δυνατό αυτό που θεωρώ αναγκαίο: την κατασκευή-το χτίσιμο της επαναστατικής δύναμης. Το αναγνώρισα αυτό. Έχει γίνει επίσης σαφές για μένα ότι μια τρέχουσα επανάσταση δεν μπορεί να γνωρίζει όρια, σύνορα. Αυτό θα ήταν αδύνατο, μια επανάσταση δεν μπορεί να λειτουργήσει με αυτόν τον τρόπο.Η επανάσταση στην Ευρώπη αρχίζει με την επανάσταση στο Κουρδιστάν. Αυτός ο σύνδεσμος στην πραγματικότητα υπάρχει. Όντως το παράδειγμα που διατηρεί την κυριαρχία του στην Ευρώπη, σφιχτά και με στενότητα, επιβάλλει έναν φιλελεύθερο τρόπο ζωής στην κοινωνία και καθιστά την εκμετάλλευση την απόλυτη βάση της κοινωνικής της τάξης και είναι ακριβώς το αρχέτυπο-παράδειγμα που σήμερα πραγματοποιεί βαριές επιθέσεις στο Κουρδιστάν. Τότε κατανοήσαμε ότι πρέπει πρώτα να συγκεντρώσουμε εμπειρίες της επαναστατικής πρακτικής. Έτσι αφιερώθηκα εντελώς στην επανάσταση.Αρχικά έλαβα μέρος στη διεθνιστική πρακτική, όχι μόνο για να διαδώσω την σκέψη και το νέο παράδειγμα του Αμπντουλάχ Öcalan στην Ευρώπη, αλλά ειδικότερα για να μάθω να κατανοώ καλύτερα την καπιταλιστική νεωτερικότητα που επιβάλλεται στην κοινωνία ως τελευταία μορφή της κυρίαρχης ανδροπρεπούς νοοτροπίας. Ως προς αυτό έχουμε διερευνήσει και επίσης αναπτύξει μια συγκεκριμένη πρακτική. Τότε έφτασα στο Κουρδιστάν.
Στο κέντρο της επανάστασης βρίσκεται η επαναστατική μεταμόρφωση της συνείδησης. Αυτό είναι το θεμελιώδες καθήκον στο εργασιακό περιβάλλον των ακαδημιών. Αυτό, που προηγουμένως στην κοινωνία δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε, επειδή ειδικά στο καπιταλιστικό κέντρο της Ευρώπης, η σκέψη είναι πολύ διχασμένη και αποσαφηνισμένη, και έτσι δεν επιτρέπει τη γέννηση μιας νέας συνείδησης. Έτσι δεν φτάνουμε σε μια αναζήτηση υπό την ευρεία έννοια ενός νέου παραδείγματος-αρχέτυπου. Δεν μπορεί να γεννηθεί μια νέα φιλοσοφία που παίρνει σαν βάση τη ίδια τη ζωή και θέλει να εφαρμόσει έναν αληθινό σοσιαλισμό. Μιλάμε για την υπεράσπιση της κοινωνικότητας, της αγάπης για την κοινωνία. Ασφαλώς η αγάπη για την κοινωνία, μέσα σε μια κοινωνία που εκμεταλλεύεται δεν είναι δυνατή.
Έχει καταστεί σαφές μέσα μου ότι όσοι ασχολούνται με μια επαναστατική αναζήτηση, πρέπει να πάνε πολύ μακριά στην αναζήτηση τους. Πρέπει να προχωρούν με συνέπεια μέχρι την ουσία. Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια νέα πραγματοποίηση της σοσιαλιστικής ζωής, πρέπει να πάμε εκεί όπου η ελευθερία εφαρμόζεται περισσότερο. Τα βουνά του Κουρδιστάν είναι ένα εξαιρετικό μέρος. Προσφέρουν τη δυνατότητα να αντιληφθεί κανείς τον εαυτό του στην πράξη. Σε κάνουν να αναγνωρίσεις τι σημαίνει να δείχνεις δέσμευση και να αγωνίζεσαι, να βάζεις τα δυνατά σου. και σε κάνουν να κατανοήσεις το νόημα-την σημασία αυτής της προσπάθειας με έναν νέο τρόπο. Πόσο βαθιά είναι τα ίχνη που αφήνει το σύστημα μέσα στη σκέψη μας; Στην κοινωνική ζωή όπως την ζει κανείς στα βουνά, όλα τα προβλήματα και τα μειονεκτήματα που δημιουργούνται από τον τρόπο σκέψης του κυρίου-των αφεντικών-την αρχοντική σκέψη, γίνονται σαφή στη συνείδησή μας, ξεκάθαρα. Μια κοινότητα συλλογικής ζωής, ένα επαναστατικό περιβάλλον που βασίζεται στην κοινή βούληση να προωθήσεις την ανθρωπιά και να απελευθερώσεις τις μεμονωμένες προσωπικότητες από τους περιορισμούς των κυρίαρχων μοντέλων συμπεριφοράς. Αυτή η δυνατότητα εδώ δημιουργήθηκε πραγματικά, αληθινά. Το αρχοντικό σύστημα-κυριαρχικό αφεντικό δεν μπορεί να επιτεθεί, να εφορμήσει τόσο εύκολα σε αυτή τη βάση που έχει δημιουργηθεί εδώ. Βέβαια συμβαίνουν στρατιωτικές επιθέσεις, αλλά μέσα στον αγώνα ενάντια στις ιδεαλιστικές και ψυχολογικές συνέπειες της αρχοντικής σκέψης, εδώ μέσα από μια σοβαρή δέσμευση και εργασία, μπορούμε να δημιουργήσουμε μια νέα συνείδηση.
Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο με πρότασή μου έφτασα εδώ στην ακαδημία. Αν και στην πράξη μπόρεσα να επιτύχω μια εξέλιξη στον τρόπο να σκέφτομαι, υπήρξε η ανάγκη να έρθω σε αυτό τον συγκεκριμένο τόπο. Επειδή η Ακαδημία δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου εργάζεσαι έντονα και συγκεκριμένα για την δημιουργία μιας συνειδητοποίησης σε σχέση με τον αρχοντικό τρόπο σκέψης, τον κυριαρχικό, και ταυτόχρονα σχετικό με τις εναλλακτικές του λύσεις. Αυτό εφαρμόζεται μέσα σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από το να βιώνεις μέσα σε κοινότητα, από την κοινοτική συμβίωση δηλαδή, από την συλλογική εργασία, από την αμοιβαία ανταλλαγή, υπάρχουν τα πάντα – κοινές αξίες, η αμοιβαία υποστήριξη.
Την αληθινή φιλία την ζεις με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο στις ακαδημίες. Αναλύουμε αμοιβαία με πολύ ακρίβεια ποια υπολείμματα από ένα σύστημα εκμετάλλευσης εμφανίζονται στη συμπεριφορά ενός φίλου. Δεν είναι πως εδώ χωρίζουμε το άτομο από την κοινότητα, ή ότι ένα άτομο πρέπει να προσαρμοστεί στα χαρακτηριστικά της ομάδας. Από την εποχή μου στην αριστερά, μπορώ να πω ότι δεν καταφέρναμε να λύσουμε αυτή την αντίφαση με τίποτα. Το να βρεις την σωστή ισορροπία ανάμεσα στο μεμονωμένο άτομο που οδηγεί έναν εσωτερικό αγώνα και το περιβάλλον του, έτσι ώστε να ενισχυθούν και να οικοδομηθούν αμοιβαία. Να αναγνωρίζεις έναν φίλο με τη μορφή όπως είναι, και να θέλεις να τον αποδεχτείς και να τον προστατεύσεις, δεν μπορεί να είναι τα πάντα – επειδή στον καθένα που προέρχεται από αυτή την κοινωνία έχουν διδαχθεί τρόποι συμπεριφοράς αρχοντικοί. Τι σημαίνει η πραγματική φιλία που εδώ θέλουμε να ζήσουμε και να δημιουργήσουμε; Δεν παίρνουμε έναν φίλο ως αυτό που έχει γίνει και όπως βρίσκεται μπροστά μας, αλλά σύμφωνα με τους στόχους και τις δυνατότητές του. Είναι η προσέγγισή μας να αναπτύξουμε κάθε φίλο σύμφωνα με τις δυνάμεις του. Με αυτή την έννοια επικρίνουμε ο ένας τον άλλο αμοιβαία και δεσμευόμαστε σε μεθόδους ανάπτυξης της προσωπικότητας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μπήκα στην ακαδημία και αυτός είναι ένας πολύ έντονος εσωτερικός αγώνας. Μέσω αυτής της προσπάθειας δημιουργούμε τη βάση αυτής της ζωής. Επειδή γνωρίζουμε το γεγονός ότι ο σοσιαλισμός που θέλουμε να δημιουργήσουμε – δηλαδή η νέα ζωή, μια ζωή που φιλοδοξεί στην ελευθερία, μια ζωή με ίσα δικαιώματα, που σημαίνει, που αντιλαμβάνεται το ίδιο το ανθρώπινο ον ως αξία, που αναγνωρίζει την αξία των κοινωνικών επιτευγμάτων-κατακτήσεων και παίρνει ως βάση την δυνατότητα της ίδιας της κοινωνίας και της σοφίας και των αγώνων που διεξάγονται. Αν θέλουμε να οικοδομήσουμε τα όνειρά μας και τις ουτοπίες μας, από πού πρέπει να ξεκινήσουμε; Από την προσωπικότητά μας. Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν τονίζει ιδιαίτερα τα αποτελέσματα,τις συνέπειες της πατριαρχίας. Η ανάλυσή του μπορεί να μεταφερθεί σε ολόκληρο τον ηγεμονικό πολιτισμό όταν λέει: αν δεν μπορούμε να υπερβούμε την πατριαρχική εσωτερική ανδροπρέπεια, ο σοσιαλισμός θα παραμένει πάντα ημιτελής. Ένας σοσιαλισμός που δεν εισέρχεται στην ουσία, δηλαδή που δεν ξεκινά από το ίδιο το άτομο, δεν δημιουργεί μια νέα προσωπικότητα, ελεύθερες προσωπικότητες, δεν μπορεί να φέρει νέες κατακτήσεις. Τον παρελθόντα σοσιαλισμό, τις ιστορικές προσπάθειες που μας παρέδωσε και τις ανεπάρκειες του, τον αξιολογούμε με αυτό τον τρόπο. Υπήρξε μια μαχητική κοινωνία και αναπτύχθηκε επίσης ένας ρόλος πρωτοπορίας, αλλά κατανοήθηκε η ρίζα του προβλήματος: τι είναι ένας ελεύθερος άνθρωπος; Αυτό είναι το θεμελιώδες ζήτημα-ερώτημα. Ποιες είναι οι επιδράσεις της κυριαρχίας στον ίδιο τον άνθρωπο; Αυτό είναι το θεμελιώδες πρόβλημα. Καθώς αυτά τα ερωτήματα δεν εξετάστηκαν, δεν αντιμετωπίστηκαν, το σύστημα επαναλήφθηκε-επανέλαβε τον εαυτό του. Δεν βρήκε μια αποκόλληση από τη σκέψη του κυρίου,του αφεντικού, από την αρχοντική σκέψη. Ακόμα κι αν έδωσαν τόσοι πολλοί άνθρωποι την ζωή τους σε αυτόν τον αγώνα, έγιναν μεγάλες προσπάθειες και χύθηκε τόσο πολύ αίμα και ιδρώτας, οι προσπάθειες αυτές ίσως δεν απέτυχαν εντελώς, αλλά σίγουρα δεν πέτυχαν τους επιθυμητούς στόχους. Πρέπει να το σημειώσουμε αυτό.
Η ζωή στην ακαδημία είναι μια προσπάθεια να ξεφύγεις, να απελευθερωθείς. Η επανάσταση δεν είναι κάτι που συμβαίνει ξαφνικά. Δεν είναι μια ατομική εξέγερση ούτε μια στρατιωτική νίκη. Αυτό δεν είναι δυνατό. Η επανάσταση είναι μια μόνιμη κατάσταση που αρχίζει με ένα βήμα, με μια απόφαση: την απόφαση να συμμετάσχεις στην επανάσταση και να αποδράσεις από το κυρίαρχο σύστημα. το εύρημα, η παρατήρηση ότι η ζωή στην οποία είμαστε αναγκασμένοι σε αυτό το σύστημα είναι λάθος και ότι είναι απαραίτητο να οικοδομήσουμε κάτι νέο. Ίσως η επανάσταση σε κάθε άνθρωπο ξεκινά με εξέγερση, αλλά από μόνη της είναι μια μόνιμη κατάσταση. Αν δεν γίνει μια διαδικασία που είναι προσανατολισμένη σύμφωνα με τις τρέχουσες και τις μελλοντικές συνθήκες, τότε δεν είναι μια επανάσταση. Αυτή είναι μια εξέγερση ή μια ανταρσία, αλλά όχι μια επανάσταση. Συχνά αυτό έγινε αντιληπτό ιστορικά με λάθος τρόπο και έγινε ένα εμπόδιο.
Δημιουργούμε τη βάση μας επάνω σε αυτή την ιδέα, σε αυτή την αρχή. Η μελλοντική μας συμμετοχή εξαρτάται και από αυτό και δεν μπορεί να προβλεφθεί. Η πορεία της επανάστασης δεν μπορεί να οριστεί και να υλοποιηθεί σύμφωνα με ένα σχέδιο. Το ότι αυτό είναι αδύνατο, το απέδειξε η ιστορία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι προετοιμασίες που κάνουμε εδώ συνίστανται στο χτίσιμο μιας αγωνιστικής προσωπικότητας, μαχητικής, στρατευμένης. Τι σημαίνει να είσαι μια μαχητική προσωπικότητα; Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τα πάντα, όπως το απαιτεί από εμάς η τρέχουσα φάση. Δημιουργούμε έτσι μια συνολική σκέψη, κατανοούμε τη μέθοδο, ποια είναι η παρούσα κατάσταση, η ιστορική σημασία της τρέχουσας κατάστασης, οι κίνδυνοι της παρούσας κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε και με τον ίδιο τρόπο οι δυνατότητές της..
Εάν ζούμε με αυτόν τον τρόπο και έχουμε αυτή την συνειδητοποίηση, τότε δεν είναι τόσο σημαντικό πού πηγαίνουμε – σε ποια Χώρα ενεργούμε, σε ποιο μέρος του Κουρδιστάν, ή αν πηγαίνουμε σε μιαν άλλη ήπειρο. Στην πράξη φυσικά, υπάρχουν διαφορές, αλλά είναι η ολότητα που είναι αποφασιστική. Να κατανοείς τις ιδέες μας με τον σωστό τρόπο, να αναπτύσσεις την οργάνωση μας, την σωστή γλώσσα, την σωστή μορφή επικοινωνίας και κριτικής – και να οργανώνεις τη ζωή μας με αυτή την έννοια με τον σωστό τρόπο. Αν εφαρμόσουμε αυτά τα πράγματα καλά και αγωνιστούμε για μια καλή πρακτική, μπορούμε να εκτιμήσουμε τις προσπάθειές μας και κατανοούμε σωστά και τις προσπάθειες των φίλων μας, μπορούμε να συμπεριφερθούμε αναλόγως, με αντίστοιχο τρόπο. Ειδικότερα και την έννοια, τη σημασία της ταλαιπωρίας και της δέσμευσης των πεσόντων που έδωσαν τη ζωή τους σε αυτόν τον αγώνα – αν κατανοήσουμε όλα αυτά τα σημεία με τον σωστό τρόπο, τότε μέσα από την ενότητα της σκέψης – του συναισθήματος – της δράσης, μπορούμε να δημιουργήσουμε μαχητές που δύνανται να εφαρμόσουν στην πράξη όλο αυτό που θα είναι απαραίτητο. Αυτό απεδείχθη πραγματικά στην ανάπτυξη αυτής της επανάστασης, έτσι δεν είναι;
Ένας άνθρωπος που είναι σαφής-ξεκάθαρος στη θέλησή του, και στα συναισθήματά του και στις νοσταλγίες του συνδέεται-σχετίζεται πραγματικά με την αναζήτηση της ελευθερίας, με τον σωστό αγώνα για την αποκάλυψη της αλήθειας, μπορεί να επιτύχει τα πάντα! Υπάρχουν παραδείγματα στο κίνημά μας και επίσης και σε άλλες επαναστάσεις πριν από εμάς υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες παραδείγματα επαναστατών *, πώς ενεργούν, σε ποιες προσπάθειες εμπλέκονται και πώς συμμετέχουν. Είναι τόσο ο στόχος όσο το καθήκον μας να στηρίζουμε αυτό ακριβώς και να κάνουμε ότι είναι απαραίτητο. Αυτό είναι που μπορώ να πω σχετικά. Εύχομαι σε όλους εσάς καλή τύχη!
Από Internationalist Commune of Rojava
Δύο Βήματα Μπροστά
3pointmagazine.gr/
