Λεωνίδας Βαλασόπουλος 31 Μαΐου 2020 ΟΠασκουάλε Αμπατάντζελο γεννήθηκε το 1950 στη Φλωρεντία. Τελευταίο παιδί μιας πολυμελούς προλεταριακής οικογένειας με καταγωγή από τον Νότο. Τη δεκαετία του 1970, μετά από μια σειρά εμπειριών του δρόμου που θα τον οδηγήσουν αρκετές φορές στη φυλακή, συμμετέχει ενεργά στις εξεγέρσεις των προλετάριων κρατούμενων μέσα στις φυλακές και έξω από… Continue reading Έτρεχα και σκεφτόμουν την Άννα
03 ΜΑΙΟΥ 2000 | IN STORIA DI CLASSE. ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ “Συνελήφθη ο Ugo Tognazzi. Είναι ο ηγέτης των Br”. Όχι λίγοι ιταλοί εξεπλάγησαν από αυτά τα συγκλονιστικά νέα που κατέλαβαν ολόκληρη την πρώτη σελίδα της εφημερίδας «Stampa”», της «Paese Sera» και της «Giorno». Μεγάλα γράμματα, ξεκάθαρες φωτογραφίες. Υπάρχουν εκείνοι που το πίστεψαν για λίγα λεπτά… Continue reading 3 μαίου 1979: το περιοδικό » Il Male» και ο Ugo Tognazzi
Μετά τη διάλυση, στο συνέδριο της Rosolina (Rovigo) το 1973, του Potere operaio, εργατικής Εξουσίας, ομάδας της ιταλικής εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς sinistra extraparlamentare στα πρώτα χρόνια ʼ70, οι αγωνιστές της έδρας της Πάντοβα μετά από μια περίοδο πολιτικής-οργανωτικής συζήτησης για το «τι να κάνουν» θα δώσουν ζωή στο δεύτερο μισό του 1974, στη συντριπτική τους πλειοψηφία,… Continue reading Η ιστορία των Βενετικών Πολιτικών Κολεκτίβων
Padova e gli anni ’70. Gli «autonomi»: «Ora quello storia ve la raccontiamo noi» Ivan Grozny Compasso 19 ιανουαρίου 2020 12:23 Μια στιγμή της συνέντευξης στην εικόνα του σχεδιαστή Claudio Calia ← indietro Λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του «Οι αυτόνομοι, ιστορία των πολιτικών κολεκτίβων για την εργατική εξουσία», στα βιβλιοπωλεία από τις 30… Continue reading Padova και τα χρόνια ’70. Οι «αυτόνομοι»: «Τώρα για εκείνη την ιστορία θα μιλήσουμε εμείς» 2
24 απριλίου 2020baruda Είμαι στην ευχάριστη θέση να φιλοξενήσω σε αυτή τη σελίδα μου τον σύνδεσμο αυτού του εικονικού χαιρετισμού που αποφάσισαν να οργανώσουν οι σύντροφοι του CPA της Φλωρεντίας λίγες μέρες μετά το θάνατο του Salvatore Ricciardi, παρά την αδυναμία να είμαστε πραγματικά μαζί λόγω της καραντίνας. Μια ανάμνηση από 4 φωνές που προσπάθησαν… Continue reading Μια ανάμνηση από 4 φωνές: αφιέρωμα στον Salvatore Ricciardi
Δημοσιεύτηκε στις 6 Απριλίου 2020 · in Recensioni · του Sandro Moiso Emilio Quadrelli, Εργατική Αυτονομία. Επιστήμη της πολιτικής, τέχνη του πολέμου, από το ’68 στα παγκόσμια κινήματα – Autonomia Operaia. Scienza della politica, arte della guerra, dal ’68 ai movimenti globali, στο προσάρτημα η αναστατική ανατύπωση του μοναδικού τεύχους του περιοδικού Linea di condotta-Γραμμή συμπεριφοράς του 1975… Continue reading Η εργατική τάξη που δεν ήθελε να γίνει Kράτος: Γραμμή συμπεριφοράς-Linea di condotta
Το 1979 ανοίγει με δύο ένοπλες ενέργειες που έχουν ισχυρό αντίκτυπο μέσα στο επαναστατικό Κίνημα. Στη Γένοβα στις 24 ιανουαρίου, σκοτώνεται από τις Κόκκινες Ταξιαρχίες ο Guido Rossa, εκπρόσωπος της Cgil, μέλος της ομάδας περιφρούρησης του PCI-ΚΚΙ, ο οποίος επιτελούσε μια συγκεκριμένη δουλειά διείσδυσης και κατασκοπίας στο εργοστάσιο, που τον οδήγησε να είναι «μοναδικός μάρτυρας»… Continue reading 29 φεβρουαρίου 1979 : Για τη γραμμή της μάχης
Δημοσιεύτηκε στις 7 οκτωβρίου – ottobre 7, 2019 του contromaelstrom Ο Enrico Villimburgo, ένας πολύ αγαπητός σύντροφος και φίλος, αυτοκτόνησε πέφτοντας από το παράθυρο. Ήταν εξόριστος στο Παρίσι, για πάνω από τριάντα χρόνια, ένας πρόσφυγας, διωκόμενος από εκείνη την «ιταλική δικαιοσύνη» η οποία δεν παρέχει ανακωχές, αλλά μόνο ατέλειωτες διώξεις σε όσους δεν υποβάλλονται παθητικά στη… Continue reading Έφυγε ο Enrico, se ne è andato via!
Μάρτιος. 12, 2009 Claudio D`Aguanno Quand nous chanterons le temps des cerises, Et gai rossignol, et merle moqueur Seront tous en fàªte! Les belles auront la folie en tàªte (J.B. Clément: Le Temps des Cerises) Garbatella. Ανοιξιάτικο βραδάκι στη σκιά του Palladium. Ανταλλάσσοντας φράσεις και εικόνες, ρήματα που υποβάλλονται από τη μνήμη, εκφράσεις σημαδεμένες από… Continue reading Η γειτονιά στον καιρό της αυτονομίας – Il quartiere al tempo dell’autonomia
Grazia Grena Μάϊος 25, 2010 Δεν είχα πει τίποτα στο παιδί μου μέχρι πριν από περίπου ένα χρόνο, γιατί δεν ήξερα πώς να το κάνω. Φοβόμουν ότι θα το πάρει πολύ άσχημα και, επίσης, ότι μπορεί να αισθάνονταν διαφορετικός από τα άλλα. Είχα αλλάξει επίσης σπίτι ακριβώς μόνο για να αφήσω πίσω μας ένα μικρό χωριό,… Continue reading Τα παιδιά και τα όπλα
