«Δεν θέλω να μου δώσετε χάρη, διότι αν επρόκειτο να ανακτήσω την ελευθερία μου μια μέρα, θα ήταν για να εκδικηθώ τα θύματα που θυσιάσατε» Louise Michel μπροστά στο Συμβούλιο πολέμου της Γαλλικής Κυβέρνησης, 1871.Μετά από δεκαετίες απουσίας, στην 150η επέτειο της Κομμούνας του Παρισιού, επιστρέφει η La Comune, παθιασμένη μαρτυρία και στην πρώτη γραμμή… Continue reading Βραχνή μούσα
Maurizio Cannavacciuolo, Πορτρέτο ενός τζέντλεμαν, 2000, ελαιογραφία σε καμβά, 200×270 cm Το κείμενο που δημοσιεύεται εδώ του Benedetto Vecchi – υπεύθυνου για τις πολιτιστικές σελίδες του «il manifesto» εδώ και δεκαετίες, και ενός από τους ιδρυτές του εκδοτικού οίκου DeriveApprodi «- είναι ένα μη δημοσιευμένο του. Η τελευταία του γραφή που μας έδωσε το βράδυ… Continue reading Μία εξέγερση δίχως επανάσταση – Una rivolta senza rivoluzione
“Non credo di dovermi scusare per aver postato una foto di Maradona” της Mariana Carbajal* Μετά από αρκετές ώρες αφότου έλαβα διάφορες κριτικές και κατηγορίες επειδή δημοσίευσα μια φωτογραφία του Maradona στο προφίλ μου στο Instagram για να την σβήσω και να διευκρινίσω πως «δεν θα μιλήσω γι’ αυτόν» την ημέρα του θανάτου του, δεν μπόρεσα… Continue reading “Δεν πιστεύω πως πρέπει να ζητήσω συγνώμη επειδή ανέβασα μια φωτογραφία του Maradona”
Δημοσιεύτηκε στις 6 Oκτωβρίου 2020 · in Controinformazione ·στην Αντιπληροφόρηση από το Aρχείο Via Avesella [Υπάρχει ένα φρούριο στη Μπολόνια, από το οποίο η άκρα αριστερά της πόλης έχει δώσει τις μάχες της, μερικές φορές πραγματικά ένδοξες, για δεκαετίες. Το μανιφέστο ως πολιτική οργάνωση, η Lotta continua, ένα τμήμα της εργατικής Αυτονομίας, επιτροπές και κολεκτίβες κάθε είδους, ακόμη και… Continue reading Ένα νέο αρχείο του ανταγωνισμού στη Bologna
Δημοσιεύτηκε στις 14 Aυγούστου 2020 · in Recensioni · στις Κριτικές του Fabio Ciabatti Elsa Dorlin, Difendersi. Una filosofia della violenza-Το να αμύνεσαι. Μια φιλοσοφία της βίας, Fandango Libri, 2020, pp. 304, € 19. Η φωτιά μόλις περιέλουσε το αστυνομικό τμήμα της Minneapolis όπου δούλευαν οι δολοφόνοι αστυνομικοί του George Floyd. Αμέσως παίρνει φωτιά και η συζήτηση: μια… Continue reading Η αυτοάμυνα ως υποκειμενικότητα των καταπιεσμένων
Silvia Federici Φεμινιστικοί αγώνες και θεωρία μαρξιάνα «Η επανάσταση ξεκινά στο σπίτι και μιλά τη γλώσσα του γυναικείου αγώνα». Αυτό μας λέει η Silvia Federici, μια από τις πιο σεβαστές φεμινίστριες διανοούμενους στη διεθνή σκηνή, μια κεντρική προσωπικότητα στο παγκόσμιο κίνημα Non Una di Meno. Η εποικοδομητική και συγκρουσιακή συνάντηση μεταξύ του φεμινισμού και… Continue reading Φύλο και κεφάλαιο Για μια φεμινιστική ανάγνωση του Μαρξ
23 Luglio 2020 Redazione της Lea Melandri (*) Οι διαφορετικές μορφές που έχει λάβει η πατριαρχική κυριαρχία στην ιστορία – ο ρατσισμός, ο σεξισμός, η αποικιοκρατία, ο καπιταλισμός, ο σπισισμός – δεν απολαμβάνουν καλής υγείας. Ωστόσο, για να κάνουμε μια αλλαγή σε βάθος, εξηγεί η Lea Melandri, είναι απαραίτητο να κινηθούμε σε πολλά μέτωπα, ξεκινώντας από… Continue reading Η ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ – IL COLONIALISMO CHE NON SI VEDE
on 21 Φεβρουαρίου 2020. Ανασκόπηση του Gigi Roggero στο Gli autonomi. Storia dei Collettivi politici veneti per il potere operaio – Οι αυτόνομοι. Ιστορία των βενετικών πολιτικών Κολεκτίβων για την εργατική εξουσία των Giacomo και Piero Despali, σε επιμέλεια του Mimmo Sersante (DeriveApprodi, ιανουάριος 2020) Υπάρχουν λίγα βιβλία που περίμεναν από καιρό να γραφτούν. Η ιστορία των… Continue reading Να σκέφτεσαι με τα χέρια σου
των Yurii Colombo * – Tariq Ali Ο Tariq Ali (1943) είναι πακιστανός ιστορικός και ακτιβιστής με έδρα το Λονδίνο. Ενεργός στα κινήματα της νέας αριστεράς της δεκαετίας του ’70, συντάκτης της New Left Review, ήταν ένας από τους κύριους εκπροσώπους του μη global κινήματος, του κινήματος της αντιπαγκοσμιοποίησης. Πολλά από τα έργα του… Continue reading Λένιν, βεβαιότητες και διλήμματα
Δημοσιεύτηκε στις 15 Οκτωβρίου 2019 · in Interventi ·στις Παρεμβάσεις του Sandro Moiso “Non abbiamo amici, solo le montagne-Δεν έχουμε φίλους, μόνο τα βουνά” (proverbio curdo-κουρδική παροιμία) Τα τελευταία χρόνια έχουμε τελείως συνηθίσει με την χριστιανική ηθικολογία, με τον άνανδρο φτηνό και άχρηστο ειρηνισμό, τον λαϊκισμό και τον κυριαρχισμό-sovranismo[α] άθλιων πολιτικών, καθώς και την επιστροφή στη σκηνή των πιο θλιβερών… Continue reading Παρίσι 1871 – Βαρσοβία 1944 – Κομπάνι 2019;
