Αυτές τις στιγμές υπάρχει μία και μόνο σκέψη – η βαρύτητα του λόγου. Για κάποιους οι λέξεις είναι ένα σύμπλεγμα γραμμάτων χωρίς ουσία. Σκόρπια λόγια που από την στιγμή που γεννιούνται σε βρώμικα στόματα είναι καταδικασμένα να ξεπουληθούν όσο πιο φθηνά γίνεται. Σαν τα άστρα που σβήνουν όταν πέφτουν, δίχως τη λάμψη. Μόνο σκοτάδι. Για… Continue reading Η αδιαλλαξία είναι ένα συμβόλαιο ζωής και θανάτου
Teresa Zoni Zanetti για το χαμόγελο των ματιών σου «Πληγώθηκες;». «Ευτυχώς, όχι!». Ο Κάρλο είχε αρπάξει την Γκλόρια από το μπράτσο και την είχε κρατήσει με μια αποφασιστική κίνηση. Αν δεν το έκανε, θα έπεφτε από ένα φρεάτιο στο υπόγειο. ο Sciuri–Sciuri είχε πλησιάσει αστραπιαία. «Gloria…». «Μα όχι, δεν είναι τίποτα!» Κανείς δεν έβγαζε άχνα.… Continue reading Όλες οι φυλακές θα τιναχτούν στον αέρα -Tutte le carceri salteranno in aria
Το κίνημα του ’77 διακρίθηκε από την έντονη επιθυμία των παιδιών να είναι μαζίμέχρι το τέλος, να μοιραστούν τα πάντα, να αναλάβουν τη συλλογική ευθύνη για αυτό που το ίδιο καθόρισε: από την άλλη, τι άλλομπορείς να ονομάσεις πρακτική μιας κομμουνιστικής ηθικής; Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτό το ντοκουμέντο 21 Los autores… Continue reading Επιτέλους ο ουρανός έπεσε πάνω στη γη! Ε
Το ζήτημα του ένοπλου αγώνα το ’77 μετατράπηκε σε συζήτηση«κανονική», όχι μόνο στους αγωνιστές, αλλά γενικότερα μέσα στο Κίνημα. Πρέπει να εκτιμηθεί ότι στις πανεπιστημιακές και εργοστασιακές συνελεύσειςδεν ήταν καθόλου παράξενο που οι αγωνιστές των ερυθρών Ταξιαρχιών- Brigate Rosse και των 204 Un comunismo más fuerte que la metrópoli διάφορων παράνομων ομάδων έπαιρναν τον λόγο,… Continue reading Επιτέλους ο ουρανός έπεσε επάνω στη γη! Β
Η απεμπλοκή/διαχωρισμός εισοδήματος και παραγωγής δεν υπήρξε ένα απλό σύνθημα, ήταν κάτι που υλοποιούνταν στα εργοστάσιακαθημερινά μέσα από απουσίες, σαμποτάζ και απόρριψη των ρυθμών.Ο εργατικός έλεγχος σήμαινε επίσης ότι οι εργάτες που απολύονταν γιαπολιτικούς λόγους επέστρεφαν καθημερινά στο εργοστάσιο συνοδευόμενοι και προστατευμένοι από τους άλλους εργάτες για να συνεχίσουν να αναπτύσσουν την ανατρεπτική δραστηριότητά τους,… Continue reading Γραμμή συμπεριφοράς: να διαρρήξουμε την ενότητα της εργατικής Τάξης, να χτίσουμε την μηχανή του πολέμου, Ε
Το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Insurrezione-Εξέγερση του Paolo Pozzi, αρχισυντάκτη του Rosso εκείνη την εποχή, αφηγείται με μαεστρία την ιστορίατων απαλλοτριώσεων στο Μιλάνο, ξεκινώντας με αυτήν του 1974 στα σούπερ μάρκετς του Quarto Oggiaro και της Via Padova. Εκτός από το να μας προσφέρει μιααυθεντική αφήγηση, μας κάνει να εκτιμήσουμε και τις «τεχνικές» πτυχές:«Ενώ οι περισσότεροι από… Continue reading Ασυνέχεια και ανασύνθεση, Ε
Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ [1963] 8 agosto 1963 : La rapina del secolo Το νυχτερινό τρένο Γλασκώβης-Λονδίνου σταμάτησε στην ανοιχτή ύπαιθρο μπροστά στο κόκκινο σήμα. Ήταν σχεδόν τρεις. Ο David Whitby, δεύτερος του μηχανοδηγού, κατέβηκε από την ατμομηχανή για να πάει να καλέσει τον σηματοδότη από το τηλέφωνο που ήταν δίπλα στο φανάρι. Βρήκε,… Continue reading 8 αυγούστου 1963 : Η ληστεία του αιώνα
Τη Δευτέρα 25 Ιουλίου, μετά απο 64 μέρες απεργίας πείνας, διεξήχθη στο εφετείο της Λαμίας το συμβούλιο για την αποφυλάκιση του. Παρότι υπήρξε δέσμευση εκ μέρους του συμβουλίου να βγει η απόφαση έγκαιρα, αντιλαμβανόμαστε ότι τα χρονικά περιθώρια σεβασμού του απεργού πείνας έχουν παρέλθει. Έχουν παρέλθει μάλιστα από όταν το συμβούλιο της Άμφισσας καθυστέρησε ένα… Continue reading Κρίσιμη η κατάσταση της υγείας του επί 65 μέρες απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη
Έχω βρεθεί κρατούμενος 3 φορές σε φυλακές τριών διαφορετικών χωρών, ξέρω από πρώτο χέρι πόσο σκληρός είναι ο εγκλεισμός. Χειρότερες στιγμές, όλες τις φορές, οι ώρες που περνούν από τη στιγμή της απόφασης για αποφυλάκιση, μέχρι αυτή να πραγματοποιηθεί. Τότε που είσαι ελεύθερος μα ακόμη αιχμάλωτος. Καταλαβαίνω λοιπόν απόλυτα, επειδή το έχω ζήσει στο πετσί… Continue reading Τάδε έφη άνθρωπος
από κατάληψη Terra Incognita 28/02/2022 12:47 μμ. Τοπικά Νέα Θ. Χατζηαγγέλου – Η αληθινή ζωή είναι ένα σύνολο κατειλημμένων στιγμών Γυρίζοντας το χρόνο 18 χρόνια πίσω, ένα πλήθος συντροφισσών και συντρόφων γεμάτο όνειρα, σχέδια και περισσή αποφασιστικότητα για ζωή, άνοιξε μια πόρτα που πίσω της έκρυβε τα σκαλιά που βημάτιζαν προς την ουτοπία. 18 χρόνια χαράς… Continue reading Θ. Χατζηαγγέλου – Η αληθινή ζωή είναι ένα σύνολο κατειλημμένων στιγμών
Αέναη κίνηση-moto Perpetuo 