Φαίνεται σχεδόν αδύνατο να αλλάξουμε κάτι σε αυτό τον κόσμο, είναι πιο εύκολο να γυρίσουμε την πλάτη και να συνεχίσουμε τη ζωή μας. Ο πόλεμος ενοχλεί, βαριέσαι, μετατοπίζει την εστίαση από το μάταιο στο ουσιώδες, μας αναγκάζει να ανοιχθούμε, να θυμηθούμε, να είμαστε υπεύθυνοι, επειδή είμαστε όλοι υπεύθυνοι, είμαστε το σύνολο ενός κάτι, και σαν τέτοιοι, δυνητικά ικανοί να τροποποιήσουμε τα συμβάντα ή τουλάχιστον να δοκιμάσουμε.
Ένα άλλο movens που μου κίνησε το ενδιαφέρον είναι ότι ο πόλεμος έρχεται ξαφνικά, δεν σε προειδοποιεί, και όταν το κάνει, όταν οι κυβερνήσεις αρχίζουν να παραπαίουν, όταν στην εξουσία φθάνουν οι τύραννοι, οι άπληστοι, οι τσαρλατάνοι, οι δικτάτορες, το χειρότερο του χειρότερου αυτού κόσμου, όταν δημιουργούνται φατρίες, είναι πολύ αργά να αντιδράσουμε. Οι ιστορικοί μας λένε ότι είμαστε ένα είδος που είναι ακόμα πολύ εύθραυστο εξελικτικά για να εμποδίσει να αρχίσουν να γυρίζουν εκείνα τα γρανάζια που θα μας οδηγήσουν σε άλλες μη αρπακτικές πολιτικές, κατοχές, εξοντώσεις, πολέμους.
Αποφάσισα να πάρω συνέντευξη στον Erol πίσω από ένα συγκεκριμένο αίτημα μιας κούρδης μαχήτριας των YPJ, η οποία αυτή την στιγμή είναι εικοσάχρονη μάρτυρας, και απευθύνθηκε σε εμάς δυτικές γυναίκες.
Ενδιαφέρομαι, γιατί αν ήμουν απελπισμένη τίποτα δεν θα με έριχνε ακόμα περισσότερο στην αποθάρρυνση από το να μην με ακούν.
Ο Erol Aydemir, 30 χρόνων Κούρδος, στην Ιταλία εδώ και πέντε χρόνια, μια ζωή μπλοκαρισμένη περιμένοντας να ξαναρχίσει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο του Κάλιαρι, που φυλακίστηκε από το καθεστώς του Ερντογάν για δύο χρόνια επειδή βρέθηκε να κατέχει κάποια βιβλία του πολιτικού ηγέτη του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, και τώρα πολιτικός πρόσφυγας που έχει καταφύγει στην Ιταλία, περιμένοντας να συνεχίσει την διαδρομή του προς το πτυχίο.
Όπως και αυτός υπάρχουν εκατομμύρια νέοι της γενιάς μας στους οποίους προστίθενται τα εκατομμύρια των παιδιών και των εφήβων που πλήττονται από τις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή που συνεχίζονται εδώ και πάνω από δύο γενιές με αιχμηρές κορυφές, αργό ξεκίνημα απ’την αρχή, και εκ νέου ξαφνικές υποτροπές. Πόλεις κατεστραμμένες, εκ θεμελίων, συνηθίζουμε τα πάντα, συνηθίζουμε στο παράλογο.
Ένα από τα σημεία που με εντυπωσίασε περισσότερο, μιας και έχω εμμονή με την ιδέα ότι σε αυτόν τον κόσμο μπορούμε να εφαρμόσουμε μοντέλα κοινωνικής αλλαγής που επικεντρώνονται στις ανθρώπινες σχέσεις και τελικά σε εκείνες μεταξύ των φύλων, η θέση του Abdullah Ocalan όσον αφορά στο θηλυκό θέμα, και δεν θα κάνω άλλο από να αναφέρω :
“Καμία ασχήμια δεν μπορεί να είναι ανέντιμη και αηδιαστική όπως το να ενωθείς και ενταχθείς με γυναίκες σκλάβες και κυριαρχικούς άνδρες.
Καμία ενότητα και ακεραιότητα δεν θα μπορούσε να είναι τόσο όμορφη και σωστή όπως το να ζεις μια ελεύθερη ζωή με ελεύθερες γυναίκες και ανδρισμό απελευθερωμένο από την κυριαρχία.
Τα τελευταία 30 χρόνια όλοι οι πιο σημαντικοί υποστηρικτές μου είναι γυναίκες.
Ο διάλογος και η συμφωνία μου με τις γυναίκες είναι σημαντικά.
Θα βελτιώσετε το κοινωνικό συμβόλαιο των γυναικών που πρέπει να πολεμήσουν κάθε είδους πρακτικές από την γυναικοκτονία έως τη γυναικεία περιτομή και τον βιασμό.
Πρέπει να αντιμετωπιστεί σε βάθος.
Μην εμπιστεύεστε τους άνδρες και καταστρέψατε τα αρσενικά δόγματα.
Εμπιστευθείτε τη θηλυκότητα σας.
Ισότητα και η ελευθερία μπορούν να κατακτηθούν μόνο ξεκινώντας από το θηλυκό ζήτημα.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η επανάσταση μας είναι μια γυναικεία επανάσταση.”
Αυτό και πολλά άλλα, εκφράζουν με τον καλύτερο τρόπο το γιατί αποφάσισα να ακούσω αυτούς τους ανθρώπους.
Ένα κοινωνικό πρότυπο που ορίζεται ως δημοκρατικός συνομοσπονδισμός, ανοιχτά επαναστατικής μήτρας, φεμινιστικό, περιβαλλοντικά βιώσιμο, το οποίο έχει στο κέντρο το ανθρώπινο είδος και το σεβασμό των δικαιωμάτων του, που αποσκοπεί στην απελευθέρωση των ανθρώπων από τις δυναστεύσεις καπιταλιστικής, εθνικιστικής, πολιτικής και θρησκευτικής [όταν είναι καταπιεστική και δογματική] φύσεως και πατριαρχικής.
Ένα σχεδόν προγονικό μοντέλο, φαινομενικά ουτοπικό, εφικτό μόνο μέσα από μια ισχυρή αποφασιστικότητα στην επαναστατική δράση των ατόμων, η οποία είναι άμεση έκφραση μιας συλλογικής θέλησης να αλλάξει, να μεταμορφώσει το πραγματικό και τη ζωή των ανθρώπων.
Και είναι σε εσένα που διαβάζεις που απευθύνομαι με ένα χαμόγελο.
Έγινα δεκτή από τον Erol την εβδομηκοστή δεύτερη ημέρα απεργίας πείνας που μοιράστηκε με άλλους 72.000 ανθρώπους σε διάφορες χώρες, πολιτικούς πρόσφυγες και τοπικούς ακτιβιστές, με στόχο την, με σκοπό να καταφέρουν [για τον Οτσαλάν] την κατάκτηση του καθεστώτος κράτησης παρόμοιας με τα διεθνή πρότυπα που βασίζεται στον σεβασμό της αξιοπρέπειας του καταδικασθέντος και των αναγκών του. [ Μέχρι σήμερα, τρεις μήνες μετά τη συνέντευξη επιτεύχθηκε ένας ημι-συμβιβασμός στον οποίο του επετράπη να μιλά περιστασιακά με τους συγγενείς του και τους δικηγόρους ].
«Είμαι κούρδος και αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, όχι μόνο όσον αφορά το δικτατορικό καθεστώς της τουρκικής κυβέρνησης, αλλά και για όλα τα διεφθαρμένα συστήματα του κόσμου, κατανοήσαμε πολύ καλά τι θέλουμε πολιτικά, να βοηθήσουμε όλους τους λαούς, πράγματι ευχαριστήθηκα πολύ που οι γενοβέζοι μπλόκαραν το πλοίο που θα είχε μεταφέρει τα όπλα στην Υεμένη, μου έδωσαν την ενέργεια να ζήσω, αυτό είναι το όραμα μας, ενωτικό. Με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο ο Lorenzo Orsetti έπεσε μάρτυρας στην Rojava μαχόμενος το Isis μέσα στις γραμμές μας.»
Ένα από τα πρώτα πράγματα που μου είπε σε πάνω από δύο ώρες συνομιλίας μπροστά στα αμέτρητα τσάγια που μου προσέφεραν μια διαδοχή χαμογελαστών Κούρδων και Τούρκων και Αφγανών ανδρών και αγοριών ήταν «οι Κούρδοι αγωνίζονται για όλους τους λαούς, επειδή υπάρχει μια ιδέα πίσω από την υπεράσπιση ενός λαού, μάχονται για την ενότητα του λαού της γης.»
[ μια πάλη ενάντια στο ISIS, αλλά γι αυτό σας παραπέμπω, για να μπορέσετε να κατανοήσετε καλύτερα την γεωπολιτική κατάσταση και τους διάφορους παράγοντες που λειτουργούν στη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή και την πραγματική κατανομή των ευθυνών, αλλά πάνω απ’ όλα τα πραγματικά οικονομικά συμφέροντα στη βάση του τρέχοντος πολέμου σε δύο δημοσιεύσεις: https://www.youtube.com/watch?v=q9s49x_whLw , https://www.infoaut.org/culture/il-fiore-della-rivoluzione
https://aenaikinisi.wordpress.com/2019/03/07/%CF%84%CE%BF-%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82/
Προσθέτω ότι για μια ανάγνωση περισσότερο εγγενή στο σενάριο του αστικού ανταρτοπόλεμου, αλλά πάντοτε βασισμένη επάνω σε ένα ανθρώπινο κεφάλαιο και ένα κίνητρο όχι αδιάφορο, όπως οι άλλοι συγγραφείς που αναφέρθηκαν παραπάνω: http://www.arvultura.it/1845/non-moriro-stanotte-presentazione-libro-di-e-con-karim-franceschi/
]
Γιατί θα πρέπει να μας ενδιαφέρει το μοντέλο του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού; Επειδή το μοντέλο του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού είναι πρώτα απ ‘όλα ένα ανθρώπινο μοντέλο. Οι τρέχουσες πολιτικές δημιουργούν τα υποστρώματα για να υποστηρίξουν έναν λαό σε βάρος άλλων λαών, αυτό δεν είναι πλέον αποδεκτό. Αυτή είναι μια νέα οπτική, μια νέα προοπτική, η μόνη δυνατή.
Εάν είμαστε άνθρωποι πρέπει να προστατεύσουμε όλα τα όντα και το περιβάλλον.
Πρέπει να φροντίσουμε τους λαούς που έχουν καταστραφεί από τον πόλεμο, γιατί είναι όταν τελειώνει ο πόλεμος που προκύπτουν τα άλλα προβλήματα, οι ανθρωπιστικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης είναι πραγματικές. Αρκεί λίγο για να μπούμε σε αυτή την οπτική αυτο-βοήθειας.
[ Σχετικά με αυτό το σημείο σας προσκαλώ να ακολουθήσετε τις ανθρωπιστικές αποστολές που λειτουργούν στην περιοχή, μια η οποία με εντυπωσίασε ιδιαίτερα είναι εκείνη μιας ομάδας χριστιανών ιεροκηρύκων, των πολύ ισχυρών «Free Burma Rangers» που πηγαίνουν στην πρώτη γραμμή για να απαγκιστρώσουν αμάχους παγιδευμένους κάτω από το εχθρικό πυρ, κυριολεκτικά τρέχοντας μέσα από τη φωτιά των βλημάτων για να τους απαγκιστρώσουν. εδώ υπάρχει το link της παρέμβασής τους στο Baghouz, αλλά υπάρχουν πραγματικά πολλά, από το da Emergency στο MSF κάνοντας τους ακτιβιστές που περιστρέφονται γύρω από τα στρατόπεδα προσφύγων στο έδαφος της Συρίας και του Ιράκ και που μπορείτε επίσης να βρείτε στο Fb στις ομάδες που αφιερώνονται σε αυτούς
https://www.youtube.com/watch?v=zG_sOW9NvhQ ]
Γιατί αυτή η ανάγκη για αλλαγή γεννιέται στη γη σου; Είμαι κούρδος και αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, ζούμε σε παραμεθόριες περιοχές μεταξύ Τουρκίας, Ιράν, Συρίας και Ιράκ από πάντα, καταλαβαίνεις καλά ότι είμαστε υποκείμενοι όπως όλοι οι συνοριακοί λαοί σε συνεχείς επιθέσεις. Όχι μόνο όσον αφορά το δικτατορικό καθεστώς ενάντια του οποίου πολεμάμε με την τουρκική κυβέρνηση του Ερντογάν, έχουμε καταλάβει καλά τι θέλουμε, δεν είναι ένα δικό μας κράτος που ζητάμε, αλλά την ελευθερία, την αυτονομία. Θέλουμε να βοηθήσουμε όλους τους λαούς.
Πες μου πόσοι λαοί ενώθηκαν για να πολεμήσουν μαζί; Ιρακινοί, σύριοι, γεζίντι, κούρδοι άνδρες και γυναίκες και διεθνιστές ιταλοί, άγγλοι, αμερικανοί, γερμανοί, ισπανοί, από τη βόρεια Ευρώπη και την ανατολική Ευρώπη.
Πώς μπορούμε να κατανοήσουμε το μοντέλο του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού; Σκέψου τα καντόνια της βόρειας Ιταλίας, τα οποία έχουν ενσωματώσει τη δημοκρατική και αυτόνομη δομή τους με την ιταλική, γερμανική και ελβετική. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι συλλογικά υπεύθυνοι για την επικράτεια στην οποία ζουν, δεν πρέπει να υποταχθούν σε μια υψηλότερη τάξη, ένα άτομο δεν μπορεί να αποφασίσει για το μέλλον δεκάδων, εκατοντάδων ή εκατομμυρίων ανθρώπων. Δεν μπορούμε να αφήσουμε μια μικρή συλλογικότητα ανθρώπων να έχει τη δύναμη λήψης αποφάσεων για να ρίξει μια άλλη ατομική βόμβα.
https://it.wikipedia.org/wiki/Confederalismo_democratico
Πώς εμπλεκόμαστε εμείς οι ιταλοί σε αυτές τις δυναμικές; Για παράδειγμα αν πριν από είκοσι χρόνια η Ιταλία δεν είχε πουλήσει τα όπλα στη Λιβύη, δεν θα ήταν οπλισμένοι τώρα, ούτε τα τείχη θα μας σώσουν από τους μετανάστες, ούτε τα συστήματα ΝΑΤΟ, αλλά το πρόβλημα δεν είναι η ίδια η Ιταλία και για την Ιταλία αλλά το σύστημα, και πρέπει να ενωθούμε ενάντια στο σύστημα, για παράδειγμα αν εγώ δεν ένιωθα τον πόνο των παιδιών της Αφρίν δεν θα είχα κάνει αυτήν την απεργία πείνας.
[ σε σχέση με αυτό σας παραπέμπω :
https://www.osservatoriodiritti.it/2019/01/23/armi-italiane-nel-mondo-arabia-saudita-in-yemen/
https://www.osservatoriodiritti.it/2019/05/15/export-armi-italia-vendita-nel-mondo-paesi/
για να ενημερωθείτε αυτόνομα, στην εποχή των κοινωνικών μέσων είναι πραγματικά πολύ απλό ]
Ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι για αυτόν τον πόλεμο που σας γονάτισε τι είναι το Isis; To Isis δεν είναι ένα θρησκευτικό ζήτημα, το ισλάμ δεν είναι αυτό, είναι αλήθεια ακριβώς ότι άλλοι μουσουλμάνοι έχουν πολεμήσει με τις δυνάμεις του Daesh, πρέπει να πληροφορηθείτε, πρέπει να σκεφτείτε στα εδάφη και στις πρώτες ύλες, για εκείνους που έχουν συμφέρον να τα έχουν, είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι μέσα σε αυτό το σύστημα που καταβροχθίζει, το μόνο εργαλείο που έχουμε είναι η σωστή πληροφόρηση, κάτι που είναι εύκολο να γίνει σήμερα.
https://www.eticapa.it/eticapa/wp-content/uploads/2015/03/Il-petrolio-e-la-guerra-dellIsis2.pdf
Είναι δύσκολο να καταλάβουμε πόσο διεστραμμένο είναι το δίκτυο που τροφοδοτεί τις συγκρούσεις, τι μπορούμε να κάνουμε για να ξεφύγουμε; Πρέπει να πληροφορηθούμε, πρέπει να μιλήσουμε, πρέπει να ενθαρρύνουμε την ορθή πληροφόρηση, πιστή στα γεγονότα, δεν πρέπει να σιωπάμε, η γνώση είναι ο μόνος τρόπος να αντιταχθούμε στους ισχυρούς που καταπιέζουν τους λαούς για τα συμφέροντα τους, πρέπει να αφήσουμε ένα ίχνος για τις νέες γενιές.
Σε αυτή την ιστορική στιγμή είναι και απλό, επειδή οι μάζες κινούν τις συνειδήσεις μέσω των κοινωνικών μέσων, πρέπει να αγανακτήσουμε, φθάνει ένα κλικ και συλλογικά μπορούμε να κάνουμε πολλά.
Η σιωπή αφήνει χώρο στο κακό, γιατί δεν υπάρχει αντίθεση στο ψέμα.
Αγώνας δεν είναι μόνο να πάρουμε τα όπλα, αγώνας είναι να υπερασπίζεσαι τους λαούς που ψάχνουν την ελευθερία, γι αυτό και υπάρχει μια παλαιστινιακή σημαία στο δωμάτιο μου, εγώ μάχομαι και απεργώ και γι αυτούς με όλη μου τη δύναμη. Πρέπει να έχουμε ένα όνειρο και για τους άλλους, πρέπει να έρθουμε να ζούμε χωρίς τους πολέμους.
Δεν μπορούμε να περιοριστούμε να ζητάμε την ειρήνη, όλοι οι άνθρωποι του κόσμου επιθυμούν την ειρήνη αλλά πρέπει να ενεργοποιηθούμε για να την αποκτήσουμε.
Ο πόλεμος είναι ευκολότερος, να εξοντώνονται οι άνθρωποι για να αποκτηθεί κάτι είναι πιο εύκολο από το να ζητάς βοήθεια σε αυτό τον κόσμο, να λες σε παρακαλώ.
E.S.
