»Ένας παγκόσμιος χάρτης που περιέχει τη Χώρα Ουτοπία», το βιβλίο

Νέα κυκλοφορία ενός πολλά υποσχόμενου βιβλίου.

Τι μας έχει κάνει τόσο απάνθρωπους Η υπόθεση ο σκοπός
μου δεν είναι φιλανθρωπία είναι αλληλεγγύη.
Αν εξαιρέσουμε κάποιες αγωνιστικές μαχητικές μειοψηφίες,
εμείς οι υπόλοιποι όλοι στεκόμαστε άλλοι αμέριμνοι και οι
περισσότεροι τηλεορασόπληκτοι ή δικτυόπληκτοι να
παρακολουθούμε δήθεν έκπληκτοι τα τεκταινόμενα
καπνίζοντες αρειμανίως!
Ο πολιτισμός μας έχει αποτύχει σωριάζεται μέσα σε μεγάλο θόρυβο γίνεται μεγάλο
βουητό! Δεν υπάρχει είναι νεκρός πεθαίνει αργά και βασανιστικά μέσα στα νερά της
Μεσόγειος και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα πεδία των μαχών της σύγχρονης
κοινωνίας της μοναξιάς βομβαρδισμένος από έξυπνα όπλα το κέρδος τις αγορές ,
τους αριθμούς τους φορολογικούς παραδείσους από Ρουβάδες Γιουροβίζιον και
πορνοστάρ! Από γεροντοπαραληρήματα και κάθε λογής φανατισμούς δίχως
περιεχόμενο
Όλα αυτά είναι και δεν είναι η υπόθεση μου.
Η βαθιά επιθυμία για καινούργιο η τεράστια ανάγκη για το νέο για το ζωντανό αυτή
είναι η υπόθεση ο σκοπός
Δεν είναι ουτοπία είναι βιοτή κοινοτισμός πραγματοποιήσιμος φτιάχνεται μέρα με την
ημέρα και υπάρχει γύρω μας βέβαια είναι αντίθετη στην πατριαρχία είναι αυτογνωσία
και αυτονομία αυτοθέσμιση και αυτοοργάνωση όχι κομματικά επιτελεία ούτε ανάθεση
ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑ .

Τίτλος: Ένας παγκόσμιος χάρτης που περιέχει τη Χώρα Ουτοπία
Συγγραφέας: Μιχάλης Μαυρόπουλος, σπούδασε Κοινωνιολογία στη σχολή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας. Συνταξιούχος ασφαλιστικός σύμβουλος, διετέλεσε για μια εικοσαετία εκπαιδευτής θαλασσίων σπορ, όπως επίσης στη συνέχεια αποθηκάριος, dj σερβιτόρος και μπάρμαν, κολυμβητής από μικρός, windsurfer και ότι άλλο παίζεται στην αμμουδιά, περιπατητής, μεταφραστής και διάφορα άλλα που δεν είναι της ώρας να τα πούμε! Ο εκδοτικός ΜΕΘΕΞΙΣ έχει δημοσιεύσει το βιβλίο του »εκκενώστε τους δρόμους από τα όνειρα» το οποίο μαζί με το »μια φορά αυτόνομοι παντοτινά αυτόνομοι» που βρίσκεται στα σκαριά και θα το δούμε στη συνέχεια θα αποτελέσουν την Τριλογία-Λειτουργία του ξεσηκωμού, της απείθειας!

Η νέα κυκλοφορία του Μιχάλη Μαυρόπουλου: «Ένας παγκόσμιος χάρτης που περιέχει τη Χώρα Ουτοπία»

συνέντευξη στο κανάλι 1 της Καβάλας με τον κ. Απόστολο Ατζεμιδάκη, 4-1-24:

ΣΤΟ μυαλό μου είναι όλα ξεκάθαρα, ίσως να μην είναι έτσι και για όλους, οπότε, μια δυο σημειώσεις:

μέσα στο dna κάθε σωστού αριστερού στρατευμένου υπάρχει ο κάθετος τρόπος σκέψης, συνεπώς λειτουργίας και οργάνωσης, γι’ αυτό χρειάστηκε να αποδυναμώσει τα σοβιέτ, ας πούμε, υπέρ ενός δυνατού Κράτους, το οποίο και επιζητούσε. Έτσι ήρθε ως αποτέλεσμα και η απόσταση και στη συνέχεια η απόσπαση έδωσε την χαριστική βολή, η κοινωνία και οι κυβερνώντες-διοικούντες-διαχειριστές δυο διαφορετικές εκ των πραγμάτων κατηγορίες-τάξεις, πολλές φορές με αντίθετα συμφέροντα. Εξ ου και οι διαμάχες μεταξύ τους.

Η εργατική αυτονομία προσπάθησε να διορθώσει τα πράγματα, να ελαττώσει το χάσμα, εκ των πραγμάτων δεν τα κατάφερε ούτε αυτή, μιας και το ζήτημα κατέληξε να καταστεί διαμάχη μεταξύ αντιπάλων στρατευμάτων, από την μια το Κράτος με τους μηχανισμούς του, από την άλλη οι επαναστατικές οργανώσεις με τους μαχητές τους και ένα όχι μηδαμινό μέρος υποστηριχτών, δεν έφτασε αυτό διότι η κοινωνία τελικά έμεινε ξανά αμέτοχη.

Εδώ λοιπόν, σήμερα, σε αυτές τις γεωγραφίες για τις οποίες μιλούμε, έρχονται τα επάνω κάτω με τον οριζόντιο τρόπο σκέψης δράσης και οργάνωσης της νέας βιοτής, η οποία απ’ ουτοπία γίνεται πραγματικότητα. Διότι εμπλέκει όλους στη διαβούλευση και την διακυβέρνηση. Τούμπα τα πράγματα, ο κόσμος ανάποδα, δεν χρειάζεται πατερούλης να μοιράζει κατευθυντήριες γραμμές, ούτε πυραμίδα, ούτε υπουργικά συμβούλια να υπακούουν στον ηγέτη, κάνοντας τα κέφια του.

Τα κέφια μεταφέρονται στην αυτόνομη συνέλευση, στην κοινότητα, και άντε γεια! γι’ αυτό και η έννοια »δεν αλλάζουμε το υπάρχον, όλα φτου και από την αρχή»!

Η κοινωνία των πολιτών, ελεύθερη από κάθε εξωτερική επιβολή, Αυτόνομη διευθετεί τα του εαυτού της, δεν χρειάζεται κράτος και μηχανισμούς, έξω από αυτήν, δεν αναθέτει, κυβερνά και διοικεί. Αυτοκυβερνάται και διαχειρίζεται η ίδια τα ζητήματα της, δεν έχει ανάγκη από σωτήρες. ούτε από μηχανής θεούς, είναι η ίδια δαίμονας θεός και…άγγελος σωτήρας

τέλος, δεν είμαι συγγραφέας, τα βιώματα μου μοιράζομαι με εσάς, έρευνα κάνω, βιώματα άλλων σας μεταφέρω, προς στοχασμό προβληματισμό και ανάληψη άμεσης δράσης, όπου είναι εφικτό

ευχαριστώ για την υπομονή σας